YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18842
KARAR NO : 2015/19610
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
MAHKEMESİ : Aksaray İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/05/2015
NUMARASI : 2014/467-2015/209
Davacı, kesilen yetim aylığının yeniden bağlanmasına, ödenmeyen aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, davanın usulden reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, ölen babasından aldığı yetim maaşının, eşinden muvazaalı boşandığı gerekçesiyle Kurum tarafından kesildiğini ve borç tahakkuk ettirildiğini belirterek, kurum işleminin iptali ile haksız kesilen yetim maaşının yeniden bağlanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, 5510 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce memur ve diğer kamu görevlisi olarak çalışmakta olanlar ile bunların emeklileri ve hak sahipleri yönünden, daha önce olduğu üzere 5434 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanmaya devam edileceği; ve bu kapsamda açılan davaların görüm ve çözümünde idari yargının yetkili olduğu ve adli yargı yolunun caiz olmadığı gerekçesiyle yargı yolunun caiz olmaması nedeni ile davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Temyize konu uyuşmazlık, yargı yolunun belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının, ölen babasından aldığı yetim maaşının, eşinden muvazaalı boşandığı gerekçesiyle Kurum tarafından 5510 sayılı kanunun 86. maddesine istinaden kesilmiş ve geriye dönük borç tahakkuk ettirilmiştir.
5434 sayılı Emekli Sandığı Kanununda yetim maaşının, muvazaalı boşanma nedeniyle kesileceğine ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır. Yetim aylığı kesme işleminin ve dolayısıyla da dava konusu uyuşmazlığın yasal dayanağını oluşturan 5510 sayılı kanunun 101. Maddesi gereğince yapılan aylık kesme işleminden kaynaklanan nizada görevli mahkeme iş mahkemeleri olup, uyuşmazlığın çözüm yerinin İdari Yargı olmadığı ortadadır.
Hal böyleyken Mahkemece, işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 05.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.