Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2015/15369 E. 2016/9054 K. 26.05.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15369
KARAR NO : 2016/9054
KARAR TARİHİ : 26.05.2016

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenlere, göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, iş kazası sonucu meydana gelen sürekli iş göremezlik nedeniyle sigortalının maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kanulüne karar verilmiştir.
Maddi zararın hesabında hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan asgari ücretin esas alınması zorunludur. Asgari ücret kamu düzenine ilişkin olduğundan, hakim bu hususu resen nazara almakla, yükümlüdür.
Somut olayda mahkemece 14.05.2015 tarihinde hüküm kurulmuş, hükme dayanarak alınan hesaba ilişkin bilirkişi raporunun ise 22.10.2012 tarihli olduğu, raporun tanzim tarihinden sonra yeni asgari ücretlerin yürürlüğe girdiği, bu nedenle yukarıdaki açıklama gözönüne alındığında hükme dayanak alınacak nitelikte olmadığı görülmektedir.
Mahkemece yapılacak iş; hüküm tarihine en yakın tarihte belli olan asgari ücretteki artışlar nazara alınarak ücretini yeniden tesbit ederek davacının yeniden maddi zararını belirlemek ve belirlenen bu zarardan Kurum tarafından bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin ve geçici iş göremezlik ödenenğinin rücu edilebilir kısmının tenzili suretiyle sonuca gitmektir.

O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 26.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.