YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14773
KARAR NO : 2015/16354
KARAR TARİHİ : 10.09.2015
MAHKEMESİ : Bartın 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 06/05/2015
NUMARASI : 2011/196-2015/175
Davacı, 01/04/2007 – 01/04/2011 tarihleri arasındaki maluliyet aylığının yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, dava şartı yokluğundan usulden reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Davacı, kesinleşen yargı kararına rağmen davalı Kurumun ödemediği 01/04/2007- 01/04/2011 tarihleri arasındaki malulüyet aylığının yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; Bartın Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/575 Esas; 2010/20 Karar sayılı dava dosyasının konusunun, davacının yatırdığı sigorta primlerinin 2925 Sayılı Kanun gereğince geçerli sayılarak, 01.04.2007 tarihinden itibaren malulen emekliliğe hak kazandığının tespitine ve bu tarihten itibaren hak kazanılan aylıkların yasal faizi ile birlikte ödenmesine ilişkin olduğu, mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne karar verildiği, anılan kararın hüküm kısmının 3 nolu bendinde “01.04.2007 tarihinden itibaren maluliyet aylıklarının yasal faizleri ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” karar verildiği, bu kararın Yargıtay 10. HD tarafından 2010/4241-2010/9474 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği, eldeki dosyadaki taraflarının mahkemenin yukarıda belirtilen dosyasındaki taraflarıyla aynı olduğu anlaşılmıştır.
Temyize konu uyuşmazlık, söz konusu davaların sebebinin (vakıaların) aynı olup olmadığı ve Bartın Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/575 Esas; 2010/20 Karar sayılı dava dosyasının temyize konu olan eldeki dava için kesin hüküm oluşturup oluşturmadığı hususunda toplanmaktadır.
Her ne kadar mahkemece temyize konu dava kesin hüküm sebebiyle reddedilmişse de, hükme esas alınan mahkemenin 2009/575 Esas ve 2010/20 Karar sayılı kararı, davalı kurumun 28/05/2012 tarihli yazısı ile ve davacının 506 sayılı Kanuna tabi hizmeti olduğu gerekçesiyle tümüyle yerine getirilmemiştir. Davalı kurum, Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen mahkeme kararına rağmen, 2007 yılından itibaren değil, davacının 506 Sayılı Kanuna tabi çalışmasının sona erdiği Ağustos/2010 tarihinden geçerli olmak üzere maluliyet aylığı bağlamak suretiyle yeniden muaaraza çıkarmıştır.
Bu durumda Bartın Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kesinleşen 2009/575 Esas 2010/20 Karar sayılı dava dosyasının temyize konu eldeki dosya yönünden kesin hüküm oluşturması söz konusu değildir. Mahkemece yapılacak iş, işin esasına girerek talep edilen hususta yeni bir karar vermek olmalıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 10/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.