YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12197
KARAR NO : 2015/17174
KARAR TARİHİ : 29.09.2015
MAHKEMESİ : İzmir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2015
NUMARASI : 2014/446-2015/184
Davacı, 27/08/1990-08/04/2014 tarihleri arasında yurtdışında geçen çalışma süresini 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a maddesi uyarınca borçlanma hakkı bulunduğunu, yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına ve biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, konusuz kalan dava hakkında hüküm verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, yurtdışı sigortalılık başlangıç tarihinin Türkiye’de de sigorta başlangıç tarihi olarak tespiti ve yaşılılk aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava devam ederken, davalı Kurum tarafından 6552 sayılı Kanun gereğince davacının talebi doğrultusunda gerekli işlemin yapılarak davanın konusuz kalması gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına ve davalı Kurum aleyhine tam maktu vekalet ücreti verilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının talebiyle ilgili olarak, davacının 3600 günlük yurtdışı çalışma süresini borçlanarak borçlanma bedelini 21/08/2014 tarihinde ödediği, bunun üzerine davalı Kurum tarafından 01/11/2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığının bağlanığı anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacının dava konusu talebiyle ilgili olarak davalı Kurum’a 20/06/2014 tarihinde başvurduğu davalı Kurum tarafından talebe ilişkin kabul veya redde ilişkin bir karar verilip davacı tarafa bildirilmeden ve makul bir süre beklenilmeden 26/06/2014 tarihinde eldeki davanın açıldığı, bu nedenle davalı Kurum’un dava açılmasına sebebiyet vermediği, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular çerçevesinde davalı Kurum aleyhine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, tam maktu vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’un 438/7.maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle karardaki hüküm kısmının (3.) bendinin silinerek hüküm kısmından çıkartılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 29.09.2015 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.