YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10280
KARAR NO : 2016/2587
KARAR TARİHİ : 22.02.2016

Davacı, eşinden dolayı ölüm aylığı almakta iken vefat eden babasından da 31/10/2013 tarihinden itibaren ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının ölen babasından maaş almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 06/01/2008 tarihinde eşi sigortalı H ‘ın vefatı ile eşi üzerinden 506 sayılı Yasa kapsamında ölüm aylığı almakta iken 17/09/2002 tarihinde vefat eden babası sigortalı üzerinden de 31/10/2013 tarihli tahsis talebi ile 506 sayılı Yasa kapsamında yetim aylığı bağlanması isteminde bulunduğu, Kurum’un 14/11/2013 tarihli yazı cevabı ile davacının eşinden ve babasından dolayı ölüm aylığına hak kazandığı ancak yapılan hesaplamada aylık miktarı daha yüksek olan dosyadan dolayı tarafına ölüm aylığı ödendiği hususunun bildirilmek suretiyle bu talebinin reddolunduğu anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasa’nın 68/I-C-a maddesi aylık bağlanma koşulları yönünden, “evli olmayan, evli olmakla beraber sonradan boşanan veya dul kalan, Sosyal Sigortaya, Emekli Sandıklarına tabi bir işte çalışmayan, buralardan gelir veya aylık almayan kız çocuklarına” aylık bağlanması olanağı öngörürken; aynı maddenin (VI) numaralı bendi, kız çocuklarına bağlanan aylığın kesilme nedeni olarak “çalışma ve evlenme” halini kabul etmekteyken; 4958 sayılı Yasa’nın 06.08.2003 tarihi itibariyle yürürlüğe giren 35. maddesiyle, söz konusu (VI) numaralı bende “buralardan gelir veya aylık almaya” ibaresi eklenerek böylelikle “Sosyal Sigortadan, Emekli Sandıklarından aylık veya gelir almaya başlama” olgusu, hak sahibi kız çocuklarına bağlanan aylığın kesilme nedeni olarak benimsenmiştir. 68. maddenin son cümlesi “evliliğinin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanan kimseye bu aylıklardan fazla olanı ödenir.” hükmünü içermektedir. Benzer düzenleme 5510 sayılı Kanun’un 54. maddesinde de vardır.

Mahkeme’nin 506 sayılı Yasa’nın 68. (5510 sayılı Yasa’nın 54/5.) madde hükümlerini göz ardı ederek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum’un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.