Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/9521 E. 2014/11697 K. 29.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9521
KARAR NO : 2014/11697
KARAR TARİHİ : 29.05.2014

MAHKEMESİ : İzmir 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2011/737-2013/192

Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, trafik-iş kazasına uğrayan sigortalı yakınının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu iş Kanunu’nun 77. maddesinin açık buyruğudur.
Hükme esas alınan 22.03.2013 tarihli kusura ilişkin bilirkişi raporunda kazalının % 100 oranında kusurlu olduğu, de kazalı sürücünün Alanya’ya gitmek için İzmir’den hangi gün ayrıldığı ve Alanya’da aracın yüklenmesinin ne zaman yapıldığı ve sürücünün burada kaç saat dinlendiği hususları hakkında ve aracı kullanma süreleri ve takoğraf cihazı ile ilgili dosyada bilgi ve belge bulunmadığı, araç kullanma süreleri bakımından davalı vekilinin belirttiği süreler baz alındığında kanunda belirtilen taşıt kullanma süreleri içinde kaldığının belirlendiği, takograf cihazının olmamasının kazada etkili olmadığı, aracın bakımları ile ilgili belge olmadığı, sürücünün emniyet kemerinin takılı olmadığı, kazanın kazalı sürücünün sevk ve idaresindeki çekici ve dorseden oluşan araç ile kavşağa geldiği esnada süratini azaltmadan kavşağa girmesiyle aracın hakimiyetini kaybederek aracın devrildiği, davalının kusuru bulunmasa da kusursuz sorumluluğu olduğu tespit edilmiştir.
Gerçekten, olayda İş Kanunu’nun 77. maddesinin öngördüğü koşullar göz önünde tutularak ve özellikle davacının günde kaç saat çalıştığı, bu çalışma saatleri içinde birden fazla yerlere sefer yapıp yapmadığı, bu çalışma saatleri içerisinde kendisine yardımcı şoför verilip verilmediği, ne kadar süre istirahat yapması gerektiği, yapılan işin niteliğine göre, iş ile ilgili ve işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve iş güvenliği tüzüğünün ilgili maddelerine göre işverenin işyerinde alması gerekli önlemleri alıp almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranları saptanmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece yapılacak iş; yukarıda belirtilen eksiklikler tamamlanarak trafik-işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman 3 kişilik bilirkişi heyetine konuyu yukarıda açıklandığı biçimde inceleterek tarafların kusur oranlarını belirler şekilde yöntemince rapor almak, alınan raporu, mevcut delillerle birlikte değerlendirmek ve buna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, sair hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 29/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.