Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/9454 E. 2014/12201 K. 02.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9454
KARAR NO : 2014/12201
KARAR TARİHİ : 02.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2006/564-2013/586

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan K.. L… vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı şirket vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, 04.08.2006 tarihindeki zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı için 16.044,39TL maddi tazminat,10.000.00TL manevi tazminat olmak üzere toplam 26.044,39TL tazminat alacağının olay tarihi olan 04/08/2006 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
6100 sayılı H.M.K.’nın 323. maddesinin 1. fıkrasında harç giderlerinin yargılama giderleri arasında olduğu belirtilmiş aynı yasanın 326. maddesinde ise yargılama giderlerinin davayı kaybeden tarafa yükleneceği bildirilmiştir. Somut olayda Mahkemece ayrıntılı dökümü yapılmayan 1.426,70TL yargılama giderinin kabul ve ret oranına göre taraflar arasında paylaştırıldığı görülmüş paylaştırılan bu giderler arasında ilk gider ve ıslah harcının da bulunduğu anlaşılmıştır.
Karar harcı davanın kabul edilen bölümü üzerinden alındığından tümünün davayı kaybeden taraftan alınması gerekirken Mahkemece davacı tarafından yatırılan nispî ve başvuru harcının yargılama masrafına katılmak suretiyle taraflar arasında kabul ve ret oranına göre paylaştırılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.M.K.’nın 370/2. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının 3 bendinde yer alan “Peşin olarak alınan harçların mahsubu ile bakiye 2.017,30TL. harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile HAZİNEYE GELİR KAYDINA” ifadelerinin tümüyle silinerek yerine “Davacı tarafından peşin olarak yatırılan 275,70TL harcın davalılardan tahsili ile davacıya ödenmesine, peşin olarak davacıdan alınan harcın mahsubu ile bakiye 2.017,30TL harcın ise davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile hazineye gelir kaydına” ifadelerinin eklenmesine.
2-Hüküm fıkrasının 6 bendinde yer alan “Davacı tarafın yapmış olduğu ilk gider, müzekkere, posta, ıslah harcı, davetiye ve bilirkişi masrafı olarak harcanan toplam 1.426,70TL’nin davanın kabul oranına göre takdiren 706,88TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa ödenmesine” ifadelerinin tümüyle silinerek yerine “Davacı tarafın yapmış olduğu müzekkere, posta, davetiye ve bilirkişi masrafı olarak harcanan toplam 1.151,00TL.’nin davanın kabul oranına göre takdiren 453,88TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa ödenmesine, kalanının davacı üzerinde bırakılmasına” ifadelerinin eklenmesine. 17.09.2013 tarihli hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine 02/06/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.