Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/9027 E. 2014/26987 K. 11.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9027
KARAR NO : 2014/26987
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Tarsus İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2014
NUMARASI : 2012/271-2014/44

Davacı, davalı işveren nezdinde 01/11/1981 tarihinde bir gün çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 1.11.1981 tarihinin sigorta başlangıcı olarak tespiti ve 1.10.2012 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda, davacı adına R.. Ç..-Sönmez Fırını adlı işyerinden 01.11.1981 tarihinde işe başladığına dair bildirgenin süresinde Kuruma verildiği, ancak hizmet bildiriminde bulunulmadığı, davacının hizmet cetvelinde ilk sigortalı çalışmasının 1.1.1985 tarihinde olduğu ve hizmet bildirimlerinin farklı fırın mahiyetinde işyerleri tarafından yapıldığı, sigorta sicil kartında işe giriş tarihinin 1.11.1981 tarihinin yazılı olduğu, işyeri dosyasının imha edildiği için bilgilerinin gönderilemediği, komşu işyeri tanığı araştırılması yapıldığı ve mahkeme huzurunda alınan beyanlarında davacıyı tanımadıklarını beyan ettikleri, ancak komşu işyerleri tanıklarının tutanaktan ve beyanlarından anlaşılacağı üzere 1981 yılından sonra işyerine komşu oldukları, dolayısıyla davacıyı tanımamalarının hayatın olağan akışına uygun olduğu görülmektedir. Şu halde, davacının talebine dair yeterli ve gerekli bir araştırmayla hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlenmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, dosyada bulunan işe giriş bildirgesinin resmi belge olması, davacının sigorta sicil kartında yazılı bulunan tarihin 1.11.1981 olması ve ayrıca devam eden çalışmaların fırın mahiyetinde işyerlerinden olması davacının iddiasını desteklediği göz önünde bulundurularak, talep edilen dönemde çalışması bulunan komşu işyeri tanığının mahkemece resen araştırılıp beyanlarına başvurularak, davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.