YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8576
KARAR NO : 2014/9941
KARAR TARİHİ : 06.05.2014

MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2012
NUMARASI : 2012/715-2012/734

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi . tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının davalıya ait işyerinde 01/02/1990-01/06/2006 tarihleri arasında geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının 01/02/1990-01/06/2006 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hükümde yazılı şekilde çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesi gereğince; yönetmelikle tespit edilen belgeler işveren tarafından verilmeyen sigortalıların çalıştıkları hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde dava açacakları hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, yönetmelikle tespit edilen belgelerin verilmesi durumunda 5 yıllık hakdüşürücü süreden bahsedilemeyeceği açıktır. Yerleşik Yargıtay görüşü; birden ziyade işe giriş bildirgesi verilmesi halinde çıkış yok ise ilk işe giriş bildirgesi ile son işe giriş bildirgesinin verildiği tarihler arasında geçen çalışmaların hak düşürücü süreye uğramayacağı, çıkış varsa hak düşürücü sürenin her kesim çalışma için ayrı ayrı hesaplanacağı, çıkış tarihinden sonra işçinin aynı işyerinde çalışmasını sürdürmesi veya hak düşürücü süre içerisinde tekrar aynı işyerine girerek çalışmasının hak düşürücü sürenin işlemesine engel olmayacağıdır.
Dosyadaki kayıt belgelerden, davacının davalıya ait işyerinde 01/07/1991-05/05/2003 tarihleri arasında geçen bir kısım çalışmalarının davalı Kuruma bildirildiği, 01/08/1990-01/12/1990 tarihleri arasındaki çalışmalarının ise dava dışı Ö.Dicle Top. San. Ltd. Şti.’ne ait işyerinden bildirildiği anlaşıldığından 01/12/1990 tarihinden öncesi tespiti istenen sürelerin hakdüşürücü süreye uğrayıp uğramadığı değerlendirilmeden yazılı şekilde verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, dava dışı Ö.Dicle Top. San. Ltd. Şti.’ne ait işyeri ile davalı işyeri arasında bağlantı bulunup bulunmadığını, davacının Ö.Dicle Top. San. Ltd. Şti.’ne ait işyerinde fiilen çalışıp çalışmadığı araştırılarak, fiilen çalıştığının tespit edilmesi halinde 01/12/1990 tarihinden öncesine ilişkin tespit talebinin hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar vermekten ibarettir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.