YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8565
KARAR NO : 2014/16593
KARAR TARİHİ : 08.09.2014
MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2011/259-2013/1290
Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 27.10.2003 tarihindeki iş kazasında yaralanarak %19 oranında sürekli iş gücü kaybına maruz kalan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat isteminin reddine, 2.500,00TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davacı kazazedenin öncesinde aynı olay nedeniyle taşeron firma G.. Mak. Yapı Malz. Ticaret Sanayi Limited Şirketi aleyhine maddi tazminat davası açtığı, bu davanın Ankara 1.İş Mahkemesinin 2005/1214Esas sayılı dosyasında yapılan yargılaması sonunda hesaplanan 1.678,33TL maddi zararının davacı yararına hüküm altına alındığı, bu hükmün Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, G.. Mak. Yapı Malz. Ticaret Sanayi Limited Şirketi aleyhine açılan bu davada davacının dilekçesinde müteselsil sorumluluktan bahsetmemesine rağmen hükme esas alınan hesap raporunda iş bu davanın tarafı olan A.. Müh. İnş. San. ve Tic. A.Ş’nin kusuru da dahil olarak hesaplamanın yapıldığı, anılan iş kazasında %25’er oranında işveren şirketler G.. Mak. Yapı Malz. Ticaret Sanayi Ltd.Şti ile A.. Müh. İnş. San. ve Tic. A.Ş’nin, %50 oranında ize davacının kusurlu olduğu anlaşılmıştır.
İş kazasından kaynaklanan tazminat davalarında kural olan müteselsil sorumluluktur. Fakat müteselsil sorumluluk hükümlerinden yararlanabilmek için davacı işçi yada onun hak sahiplerinin dava açtığı esnada müteselsil sorumluluk esasına göre talepte bulunması gerekir. Eğer davacı müteselsil sorumlulardan birini yada birkaçını dava etmişse dilekçesinde açıkça müteselsil sorumluluktan söz etmese bile talebinden tüm zararının giderilmesi anlaşılabiliniyorsa davanın müteselsil sorumluluk esasına göre açıldığının kabulü gerekir.
Bunun yanında gerek eksik ve gerekse tam dayanışmalı sorumlulukta, zarar gören giderim borçlularından herhangi birine karşı hakkını ileri sürebilir. Türk Borçlar Kanunu’nun 163/2 maddesine göre borcun tamamen edasına kadar bütün borçluların mesuliyeti devam edeceğinden zarar gören kişi zararlı sonuçtan sorumlu olan bütün sorumlular aleyhinde dava açabileceği gibi, sorumlulardan her biri aleyhine ayrı ayrı da dava açabilir. Bunu önleyen bir hüküm yasalarımızda mevcut değildir. Bu duruma göre, zarara uğrayanın, dayanışmalı sorumlulardan birini yada bir kaçını seçip onlara karşı giderim davası açarak ödetme kararı alması eğer borç ödenmemişse diğer sorumlu hakkında da zararın tümü için giderim davası açmasını engellemez. Çünkü zarar görenin (alacaklının) tatmini oranında giderim borcu sona erer. Bu durumda mahkemece önceden ödetilmesine karar verilen bu miktarı geçmemek ve tahsilde tekerrür etmemek kaydıyla tahsile karar verilmesi gerekir.
Tüm bu açıklamalar sonrasında somut olayda, gerek Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen Ankara 1.İş Mahkemesinin 2005/1214Esas sayılı dosyasında gerekse iş bu dosyada davacının kusur oranında sorumluluğa dayanmadığı, bilakis kesinleşen Ankara 1.İş Mahkemesi dosyasında alınan hesap raporunda iş kazasında kusuru bulunanların tümünün (G.. Mak. Yapı Malz. Ticaret Sanayi Ltd.Şti ile A.. Müh. İnş. San. ve Tic. A.Ş’nin) kusuru dikkate alınarak hesaplama yapıldığı ve davacının hesaplanan bu zararın tamamının tahsilini talep ettiğinin anlaşılmasına göre davacının iradesinin müteselsil sorumluluk esasına göre davalı A.. Müh. İnş. San. ve Tic. A.Ş’den tahsil olduğu açıktır.
Hal böyle olunca Mahkemece Ankara 1.İş Mahkemesinin 2005/1214Esas sayılı dosyasında karar verilen maddi tazminatın tahsil olunamadığı da dikkate alındığında burada hüküm altına alınan 1.678,33TL’yi geçmemek ve tahsilde tekerrür etmemek kaydıyla davalı A.. Müh. İnş. San. ve Tic. A.Ş’den tahsile karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle davacının maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde,davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine 08/09/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.