Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/8189 E. 2014/23668 K. 13.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8189
KARAR NO : 2014/23668
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/01/2014
NUMARASI : 2013/1695-2014/16

Davacı, yurtdışı hizmetlerini kısmen borçlanması ve 01/06/2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının yurtdışı hizmetlerini kısmen borçlanması ve 26.11.2006 tarihinde yeterli ölçüde prim ödemiş olması nedenine dayalı olarak 27.05.2013 tarihli tahsis talebine istinaden 01.06.2013 tarihinden başlamak üzere yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı S.. K..’na 27.05.2013 tarihli tahsis talebini takip eden aybaşı olan 01.06.2013 tarihinden itibaren 506 SY’nın geçici 81 maddesi uyarınca yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 22/11/1971 tarihinde Hollanda sigorta sistemine giriş yaptığı, 25/05/1956 doğumlu olan davacının 18 yaşını tamamladığı 25/05/1974 tarihinin sigorta başlangıç tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği, davacının Türkiye’de sigortalılığının bulunmadığı, davacının 14/07/2006 tarihinde başvuru yaparak Holanda’da geçen çalışma sürelerinden 26/05/1974-26/05/1999 tarihleri arasındaki 3600 günlük süreyi 3201 sayılı yasa kapsamında borçlanarak bedelini 23/11/2006 tarihinde Kuruma ödediği, davacının borçlanmasının 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılık olarak kabul edildiği, davacının 28/05/2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, Kurum tarafından davacıya verilen cevapta yurtdışı borçlanmasına göre işe giriş tarihinin 23/11/1996 olarak tespit edildiğinin ve yaşlılık aylığı şartlarının oluşmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Kısmi yaşlılık aylığı bağlanması için gerekli şartlar 506 sayılı Kanun’un geçici 81. maddesinin (C) fıkrasının (a) bendinde; 23.5.2002 tarihinde 15 yıllık sigortalılık süresini kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunanlara istekleri halinde yaşlılık aylığı bağlanacağı şeklinde düzenlenmiş, (b) bendinde ise 23.5.2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlere bu şartları belirli tarih aralıklarında yerine getirdiklerinde yaşlılık aylığı bağlanmasına imkan sağlanmıştır.
Somut olayda, davacı 15 yıl ve 3600 prim gün sayısı şartlarını 23/05/2002 tarihinden önce yerine getirmiş olup bu tarihte 55 yaşını tamamlamadığı için (b) bendindeki şartlara bakmak gerekecektir. Geçici 81. maddenin (C) fıkrasının (b) bendinin (bd) alt bendinde “23/05/2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlerden bu şartları; 24/05/2011 ile 23/05/2014 tarihleri arasında yerine getiren erkekler 59 yaşını doldurmuş olmaları şartı ile yaşlılık aylığından yararlanabilirler.” düzenlemesi yer almaktadır. Davacı 55 yaşını doldurmuş olma şartını 25/05/2011 tarihinde yerine getirdiğinden 506 sayılı Kanunun Geçici 81. maddesinin (C) fıkrasının (b) bendinin (bd) alt bendine göre davacının tahsis talep tarihinde 59 yaşını doldurmuş olması gerekmektedir. Ancak tahsis talep tarihi olan 28/05/2013 tarihinde davacının yaşının 57 yıl 3 gün olduğu anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, 28/05/2013 tarihinde davacının 57 yaşında olmasına rağmen yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.