YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7973
KARAR NO : 2014/23551
KARAR TARİHİ : 11.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2014
NUMARASI : 2013/380-2014/8
Davacı, yurtdışındaki çalışma süresinin ve ev hanımlığı yaptığı sürelerin Türkiye’de çalışma süresi başlangıcı olduğuna ve emekliliğe hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, 01.09.1964 doğumlu davacının A..’da rant sigortasına girdiği ve ev hanımlığı sürelerinin de dikkate alınmasıyla 01.09.1982 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının Almanya’da sigortalı olarak kayıtlı olduğu ve 18 yaşını doldurduğu 01/09/1982 tarihinin Türkiye’de sigortalılığının başlangıç tarihi olarak tespitine, davacının kuruma başvuru tarihi olan 20/05/2013 tarihini takip eden 01/06/2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 11.12.2012-17.12.2012 tarih aralığında 7 gün 5510sayılı yasanın 4/1-a kapsamında geçen sigortalılığının bulunduğu, yurtdışında ilk prim ödemesinin 01.04.1999 tarihinde olduğu, öncesindeki sürelerin ev hanımlığımda geçtiği,yurtdışında geçen 5003 günü borçlanarak, bedelini 09.05.2013 tarihinde ödediği ve 20.05.2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; yurtdışında ev hanımlığında geçen süreler ülkemizdeki sigortalılık başlangıcına esas olamaz. Davacının ilk sigortalılık başlangıç tarihi ev hanımlığında geçen sürelerden olamayacağından bu husus gözetilmeden yazılı şekilde verilen karar doğru olmamıştır.
Yapılacak iş; davacının sigortalılık başlangıç tarihini tespit etmek ve aylık şartlarını değerlendirerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.