YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7379
KARAR NO : 2014/19037
KARAR TARİHİ : 30.09.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 24. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/400-2014/16

Davacı, ölen babasından dolayı ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, 01.09.1995 tarihinde ölen eşinden dolayı ölüm aylığı alan davacının, aynı zamanda, 25.06.2002 tarihinde ölen babasından dolayı da ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir.
Uyuşmazlık; 506 sayılı Yasa kapsamında ölen koca ve babadan dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Dosyada ki kayıt ve belgelerden davacıya 01.09.1995 tarihinde ölen eşinden dolayı 506 sayılı Kanun uyarınca 01.09.1995 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlandığı, davacının 18.12.1946 – 26.10.1967 tarihleri arasında 506 sayılı Kanun kapsamında çalışmaları olan ve 25.06.2002 tarihinde ölen babasından dolayı da 23.07.2012 tarihinde ölüm aylığı talep ettiği, Kurumun 01.08.2012 tarihli yazısında; “506 sayılı Kanun 68/6. bendin özel düzenleme niteliğinde olduğundan, buna göre ölen eş ve anne/baba aylıkları hesaplandığı ve yüksek olanın bağlandığının” belirtildiği görülmüştür.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 68/VI. maddesi hükmüne göre, babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir.
Öte yandan, 506 Sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91. madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.
506 sayılı Yasaya eklenen geçici 91. maddesi 506 sayılı Yasa’nın 68. maddesini yürürlükten kaldırmamıştır. 06.08.2003 tarihinden önce de yasal engel nedeniyle kız çocuklarına her iki aylığın bağlanması mümkün değildir. Geçici 91. maddede sözü edilen gelir ve aylıklar daha önce yasal engel bulunmaması nedeniyle iki ayrı sosyal güvenlik yasası kapsamında bağlanan aylıklardır.
Mahkemenin 506 sayılı Yasanın 68. (5510 sayılı Yasanın 54/5) maddelerini göz ardı ederek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.