Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/7332 E. 2014/10607 K. 12.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7332
KARAR NO : 2014/10607
KARAR TARİHİ : 12.05.2014

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacı vekilinin tüm, davalı şirket vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; 16.11.2005 tarihinde geçirdiği iş kazasında yaralanarak %17,2 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kalan manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 10.000,00TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiştir.
Karar tarihinde geçerli olan A.A.Ü.T’nin 10/2 maddesinde özetle manevi tazminat davasının kısmen reddi durumunda karşı taraf vekili yararına tarifenin üçüncü kısmına göre vekalet ücretine hükmedileceği fakat bu ücretin davacı lehine belirlenen vekalet ücretini geçemeyeceği belirtilmiştir.
Bunun yanında 6100 sayılı H.M.K’nın 323.maddesinde yargılama giderlerinin nelerden ibaret olduğu belirtilirken aynı yasanın 326/2 maddesinde de davanın kısmen kabulü durumunda yargılama giderlerinin tarafların haklılık oranına göre paylaştırılacağı düzenlenmiştir.
Bu açıklamadan olarak somut olayda, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen kendisini vekille temsil ettiren davalı şirket yararına vekalet ücrete kararlaştırılmaması doğru olmadığı gibi davalı yan tarafından yapılan yargılama giderlerinin “davacıdan alınarak davalıya verilmesi” kararı yerine, “davalıdan alınarak davacıya verilmesi” kararı da hatalı olmuştur.
Ne var ki bu yanlışlıkların giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerde;
1) 28.11.2013 tarihli hükmün sonuna eklenecek yeni bir fıkra ile “A.A.Ü.T’nin 10/2 maddesi de gözetilerek 1.200,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı şirkete verilmesine,”ibarelerinin yazılmasına.
2) 28.11.2013 tarihli hükmün 5. fıkrasında yer alan “Davalı tarafından yapılan toplam 750,00 TL yargılama giderinin davanın davanın kabul ve red oranına göre hesaplanan 600,00TL sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” dair ibarenin tamamen silinerek yerine “ Davalı tarafından yapılan toplam 750,00 TL yargılama giderinin davanın kabul ve red oranına göre hesaplanan 600,00TL sinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin yazılmasına. Hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 12/05/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.