Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/7245 E. 2014/26584 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7245
KARAR NO : 2014/26584
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 22. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2013/77-2013/222

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 11/02/1987 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının, sigortalılık başlangıcının, davalı işveren İstanbul Yapı Meslek- Lisesi nezdinde 11/02/1987 tarihi olarak tespitine karar verilmesini istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını ikmal ettiği 10/10/1987 tarihi olarak tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı, davalı Kurum vekili ile davalı işveren vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalı İstanbul Yapı Meslek Lisesi’nin öğrencisi olup, 11/09/1989 tarihinde okuldan mezun olduğu, ilk işe giriş bildirgesinde işe giriş tarihi olarak 11/02/1987 tarihi gösterilmiş olup, davalı işveren tarafından 26/03/1987 tarihinde 265489 varide numarası ile davalı Kuruma ibraz edildiği, ancak davalı işveren tarafından 1987 yılında Kuruma sigorta prim bordrosu ibraz edilmediği, hizmet cetveline göre, davacının ilk sigorta prim ödemesinin 01/12/1990 tarihinden itibaren isteğe bağlı sigortalılık kapsamında ödendiği, dolayısı ile çakışan sigortalılığının da bulunmadığı, davalı işverene ait işyerinin 01/01/1987 tarihinde Kanun kapsamına alındığı ve halen faal olduğu, iş mahiyetinin “ressamlık ve inşaat” olarak gösterildiği, davacının ve tanık olarak gösterdiği kişilerin stajyerlik belgelerine okul arşivinde rastlanmadığı tespit edilmiş olup, davacı tanıkları S. A., F. Ç. ve H. R. T., mahkeme huzurunda alınan yeminli beyanlarında, özetle, belirtilen tarihte davalı okulun restorasyon bölümünde öğrenci olduklarını, 1987 yılının Şubat ayından Haziran ayına kadar Sultan Ahmet Camii ve Ayasofya Müzesi’nde haftanın üç günü mesai saatleri içerisinde restorasyon işlerinde çalışarak staj yaptıklarını ve bunun karşılığında ücret aldıklarını, davacının da sınıf arkadaşları olarak Sultan Ahmet Camii’nin restorasyonu işinde çalıştığını bildirmişlerdir.
Oukl kayıtlarından tanıkların okulun öğrencileri oldukları tespit edilmiş, ayrıca tanık Suzan Arslan’ın dosyaya ibraz ettiği sigorta sicil kartında ilk işe giriş tarihinin 11/02/1987 olarak gösterildiği anlaşılmıştır.
506 sayılı Yasanın 3/I-H bendinde, “Resmi meslek ve sanat okullarıyla, yetkili resmi makamların müsaadesiyle kurulan meslek veya sanat okullarında tatbiki mahiyetteki yapım ve üretim işlerinde çalışan öğrencilerin(Stajyer öğrencilerin), 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayılmayacaklarına dair emredici hükme yer verilmiştir.
Somut olayda; dosyadaki belgeler ve davacı tanıklarının beyanlarından, davacının, belirtilen tarihte öğrencisi olduğu meslek lisesinde yaptığı staj kapsamında, tarihi mekanların restorasyonu işinde belirli süre çalıştığı anlaşılmakla; sözkonusu çalışmasının, 506 sayılı Yasanın 3/I-H bendine göre, 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı çalışma olarak kabul edilmediği, dolayısı ile işe girdiği tarihin de sigortalılık başlangıç tarihi olarak esas alınamayacağı dikkate alınmaksızın, davanın reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin ve davalı işveren vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.