YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7203
KARAR NO : 2014/23444
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2013/203-2014/73
Davacı, kurum işleminin iptali ile kesilen yetim aylığının yeniden bağlanmasına, kesilen aylıkların iadesine, kuruma borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının aldığı ölüm aylığını, 5510 sayılı Kanunun 56/2 fıkrası uyarınca iptal eden ve iadesini talep eden kurum işleminin iptali ile ölüm aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması, ödenmeyen aylıkların iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın, yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 56’ncı maddesinin ikinci fıkrasıdır. Fıkrada “Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96’ncı madde hükümlerine göre geri alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan madde 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 5510 sayılı Yasanın 56 maddesinin Anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi’ne yapılan 2009/86 Esas numaralı başvurunun, 28.04.2011 tarihinde verilen karar ile reddedilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının, 01/06/1995 kesinleşme tarihli ilam ile eski eşinden boşandığı, davacıya, başvurusu üzerine 1995 yılında ölen annesinden dolayı ölüm aylığı bağlandığı anlaşılmış, Kurum tarafından isimsiz ihbar üzerine başlatılan tahkikat sonucu düzenlenen 19/06/2012 tarihli kontrol memuru raporuna göre; kolluk marifeti ile yaptırılan araştırmada, davacının eski eşinin boşanma sonrası başka biri ile evlendiği, bu kişinin 24/01/2008 tarihinde öldüğü, eski eşin, evlendiği kişinin ölümünden sonra davacı ile Koçovası köyünde birlikte yaşamaya başladıkları tespit edilmiş; davacının kayıtlı olduğu K.. Mah. 71.. Sok. No:…/1 Şahinbey/Gaziantep adresinde kolluk marifeti ile yapılan araştırmada, belirtilen adreste davacı ve eski eşinin değil, onların akrabaları olan kişilerin yaşadığı, davacı ve boşandığı eşinin Afşin/K.. köyünde birlikte ikamet ettikleri öğrenilmiş, Medulla sisteminden alınan hasta kayıtlarına göre, davacının, 18/07/2011 ve sonrasında Gaziantep/Şahinbey adresinde kayıtlı olmasına rağmen, muayeneleri ve ilaç satın alımlarını, çoğunlukla Afşin bölgesindeki sağlık birimleri ve eczanelerden sağladığı; 07/01/2011 tarihi ve sonrasında eski eşin Gaziantep’te ilaç aldığı anlaşılan Y.. S.. Eczanesi isimli eczaneden; davacının da belirtilen dönem içerisinde ilaç aldığı anlaşılmıştır. Mahkemesince dinlenen davacı tanıklarının ise davacı ve boşandığı eşinin boşanma tarihinden sonra birarada yaşamadıklarını beyan ettikleri görülmüştür.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 59/2. maddesinde “Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarının görevleri sırasında tespit ettikleri Kurum alacağını doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemler, yemin hariç her türlü delile dayandırılabilir.
Bunlar tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, kontrol memuru raporunun içeriğine göre, davacı ve boşandığı eşinin adreslerinde yapılan kolluk araştırmalarında birbirini teyit eder şekilde davacı ve eski eşinin uzun yıllardır eski eşin kayıtlı yerleşim yerinde birlikte yaşadıklarının tespit edilmesi, davacı tarafından bildirilen yerleşim yeri adresinde davacı yerine akrabalarının ikamet ettiğinin anlaşılması, Gaziantep/Şahinbey’de yerleşim yeri kaydı bulunan davacının çoğunlukla eski eşine ait yerleşim yerinin bulunduğu Kahramanmaraş/Afşin ilçesindeki sağlık birimleri ve eczanelerden hizmet aldığının belirlenmesi karşısında; davacı ve eski eşinin, boşanma sonrasında da birlikte yaşamaya devam ettikleri sabit olup, 5510 sayılı yasanın 59/2. maddesi gereğince Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanak içeriğinin de aksi ispat edilemediğinden, davanın reddi gerekirken mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.