Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/6776 E. 2014/21652 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6776
KARAR NO : 2014/21652
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/12/2013
NUMARASI : 2013/634-2013/1454

Davacı, Ab Rb Sigorta sistemine girdiği tarihin Türkiye hizmet başlangıcı olarak ve sigortalılığın 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a maddesi kapsamında kabul edilmesi gerektiğinin ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının A.’da r. sigortasına girdiği 23.03.1988 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile borçlanılan sürelerin 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a maddesi kapsamında en düşük primle kabul edilmesi gerektiğinin ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Davacı vekili 02.12.2013 tarihli celsede dava dilekçesini tekrarla sigorta başlangıç tespitini istemiş, 4/1-a kapsamında değerlendirilmesine ilişkin ve en düşük prim miktarı üzerinden borçlanma yapabileceklerine ilişkin taleplerini atiye bırakmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının Türk – Alman Sosyal Güvenlik sözleşmesi 29/4. maddesi uyarınca Türkiye sigorta başlangıç tarihinin 23/03/1988 tarihi olduğunun tespitine, davacının borçlanmanın kuruma başvuru tarihindeki prim tutarı üzerinden yapılması gerektiğinin tespiti ve sigortalılığının 5510 Sayılı Yasanın 4/1-a kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin tespiti istemi ile yaşlılık aylığı almaya hak kazanıldığının tespiti istemleri yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Somut olayda; yargılamanın 02.12.2013 tarihli celsesindeki davacı vekilinin beyanından, davacının yaşlılık aylığına ilişkin talepleri yönünden atiye bırakıldığı karşı tarafın muvafakatı bulunmadığı anlaşıldığından, davacının yaşlılık aylığı talebi hakkında işin esası yönünden olumlu ya da olumsuz hüküm kurulmaması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflardan davacıya iadesine, 28/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.