YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6607
KARAR NO : 2014/9805
KARAR TARİHİ : 05.05.2014

MAHKEMESİ : Çankırı 1. Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2011
NUMARASI : 2009/200-2011/209

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 19/06/1998-30/03/2006 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 16/09/1998-30/03/2006 tarihleri arasın bildirilmeyen hizmetlerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının 16/09/1998-30/03/2006 tarihleri arasında bildirilmeyen 560 günlük hizmetinin bulunduğunun tespitine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık nitelikçe 506 sayılı Yasanın 79. maddesinden kaynaklanan davalı işyerinde geçen ve kuruma bildirilmeyen hizmet süresinin tespitine ilişkindir. Bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı, işin niteliği, sürekli veya sezonluk nitelikte olup olmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilir ise de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların, davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve uyuşmazlık konusu dönemi kapsar biçimde çalışmaları işverenin resmi kayıtlarına geçmiş bordro tanıkları ya da komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir.
Öte yandan, kamu işyerlerinde, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı adına 16/09/1998-30/11/2005 tarihleri arası davalı işveren tarafından 2064 gün bildirim yapıldığı, sözleşmenin 30/11/2005 tarihinde fesedildiği ve bu tarihten sonra işveren tarafından çalıştırılmadığı, 21/08/2000-14/12/2000 tarihleri arası askerlik görevini yaptığı, tanık beyanlarında davacının işyerinde mezar kazıcısı olarak çalıştığının belirtildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının 30/11/2005 tarihinde işten çıkarıldığı ve bu tarihten sonra çalışmasının bulunmadığı ayrıca talep edilen dönem içerisinde askerlik hizmetini yaptığı halde bu sürelerin dışlanmadan sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; taraflar arasındaki iş aktinin 30/11/2005 tarihinde sone erdiği dikkate alınarak askerlikte geçen sürelerin dışlanıp sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı Çankırı B.. B..’na iadesine
05/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.