YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6447
KARAR NO : 2014/12200
KARAR TARİHİ : 02.06.2014
MAHKEMESİ : Milas 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2013
NUMARASI : 2007/223-2013/28
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan G.. B.. ve Y.. A.. vekillerince temyiz edilmesi ve davalılardan Y.. A.. tarafından duruşma talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Yerel mahkemece 24.05.2013 tarihli ek karar ile Av. S. C. Ç. tarafından 06/03/2013 tarihinde temyiz edilmiş olup Mahkemece temyiz posta giderlerinin ve eksik harcın tamamlatılması konusunda 02/04/2013 tarihinde tebliğ olunan 12.03.2013 tarihli 1 hafta kesin süreli muhtıraya rağmen yasal süre içerisinde eksiklik tamamlanmadığından ötürü HUMK’nun 434/3. maddesi gereğince bu davalının temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına dair kararın temyizi neticesinde gereği konuşulup düşünüldü:
Somut olayda davalı Y.. A.. vekilince eksik harç ve giderlerin verilen sürede ödendiği, Mahkemece hatalı değerlendirme ile bu davalının temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu açıklamalardan olarak Yerel Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 24.05.2013 tarihli ek kararının bozularak kaldırılması ve davalı Y.. A..’in asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekmiştir.
2-Asıl hükmün incelenmesi neticesinde de dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, temyiz eden davalılar vekillerinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Mahkemenin temyiz itirazının reddine dair 24.05.2013 tarihli ek kararının Bozularak kaldırılmasına, asıl hüküm bakımından usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine ,02.06.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.