Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/6134 E. 2014/6230 K. 31.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6134
KARAR NO : 2014/6230
KARAR TARİHİ : 31.03.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2014
NUMARASI : 2013/623-2014/187

Davacı, çalıştığı işyeri ve yaptığı iş itibariyle 506 sayılı Yasa’nın Ek 5. Maddesi gereğince itibari hizmet süresinden yararlandırılması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili ve davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Davacının temyizine gelince,
2-Dava, davacının davalı işveren yanındaki çalışmaları kapsamında 01.10.2008 tarihi öncesi itibari hizmet süresinin tespiti ve sigortalılık sürelerine eklenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamda belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının, hizmet cetveline göre 12.09.1990 dan itibaren,davalı fabrika tarafından sunulan belgeye göre 21.09.1995 tarihinden itibaren K.. Ş.. Fabrikası ve B..Şeker Fabrikasında çalışmaları bulunduğu anlaşılmaktadır.
Dava konusu edilen dönemde geçerli, 506 sayılı Yasanın Ek. 5. maddesindeki düzenlemeyle tanınan itibari hizmet süresinden yararlanma olanağı, Yasanın öngördüğü biçimde, işkolu ve işyeri koşullarının birlikte gerçekleşmesi halinde, “Azotlu gübre ve şeker sanayiinde, fabrika, atölye, havuz ve depolarda, trafo binalarında çalışan sigortalılardan, 1. Çelik, demir ve tunç döküm, 2. Zehirli, boğucu, yakıcı, öldürücü ve patlayıcı gaz, asit, boya işleriyle gaz maskesi ile çalışmayı gerektiren işlerde, 3. Patlayıcı maddeler yapılmasında, 4. Kaynak işlerinde çalışanlar” için öngörülmüş olup; anılan madde koşullarının davacı yönünden gerçekleşip gerçekleşmediğinin bilimsel ve teknik veriler ışığında incelenmesi amacıyla oluşturulan kimya ve makine mühendisi ile hekim ve hukukçu bilirkişi kurulu tarafından K.. Ş.. fabrikası yönünden itibari hizmet şartlarının irdelenmesi amacıyla yapılan keşif sonucu düzenlenen ve mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ölçü kontrol bölümünde çalışanların işyeri koşullarına göre itibari hizmetten faydalanamayacağı belirtilmiştir.
Dosyaya ibraz edilen ve aynı heyet tarafından düzenlenen Kayseri 2. İş Mahkemesi 2011/4 D.İş sayılı dosyası ile alınan bilirkişi raporunda ise K.. Ş.. fabrikasında ölçü kontrol bölümünün yasada belirtilen etkileşimi yarattığı ve ölçü kontrol bölümünün itibari hizmetten sayılması gerektiği kanaati bildirilmiştir. Aynı heyet tarafından K.. Ş.. fabrikasında yapılan keşifle düzenlenen iki rapor arasında çelişki bulunması nedeniyle bilirkişi raporu hükme esas alınarak karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece , kimya ve makine mühendisi ile hekim ve hukukçu bulunan yeni bir bilirkişi heyeti oluşturularak davacının çalıştığı fabrikada tekrar keşif yapılmalı,506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesi hükmünde belirtilen koşulların ölçü kontrol bölümünde çalışan davacı açışından gerçekleşip gerçekleşmediği,ölçü kontrol bölümünün itibari hizmetten sayılıp sayılmayacağı hususlarında bu farklı bilirkişi heyetinden rapor alınarak mevcut çelişki giderildikten sonra sonucuna göre karar verilmelidir.
O hâlde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.