Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/5660 E. 2014/5759 K. 24.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5660
KARAR NO : 2014/5759
KARAR TARİHİ : 24.03.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 21. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2013
NUMARASI : 2013/59-2013/292

Davacı, davalı şirkete borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, görevsizliğine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, menfi tespit istemine ilişkindir.
Mahkemece, İstanbul Anadolu Asliye Hukuk Mahkemesi görevli ve yetkili gösterilerek görevsizlik kararı verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı; 506 sayılı Kanun’un 80. maddesi ile 6183 sayılı Kanun’un 79. maddesi hükümlerine dayanmaktadır.
Uyuşmazlık, mahkemenin görevli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Görev konusu, kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemelerce, yargılamanın her aşamasında resen ele alınması gereken bir husustur.
İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir. 506 sayılı Yasanın 134 maddesi ve 5510 sayılı Yasanın 101. maddeleri, anılan Kanunların uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların İş Mahkemelerinde görüleceğini kurala bağlamıştır.
Prim ve işsizlik sigortası priminden borcundan doğan Kurum alacağının tahsili için düzenlenen ödeme emrine karşı açılan davanın çözümünde, 506 sayılı Yasa’nın 80. maddesi uyarınca yetkili kılınan İş Mahkemesi görevli bulunmaktadır.(Uyuşmazlık Mahkemesi’nin 02.10.2006 gün 2006/159-156 sayılı Kararı )
Mahkemece yapılacak iş; menfi tespit davasının esasına girerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler gözetilmeksizin eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.