Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/5547 E. 2014/27593 K. 18.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5547
KARAR NO : 2014/27593
KARAR TARİHİ : 18.12.2014

MAHKEMESİ : İzmir 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/1029-2013/577

Davacı, ilk işe giriş tarihinin 01/04/1982 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının sigorta başlangıç tarihinin 1.4.1982 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işveren tarafından davacı adına düzenlenen 1.4.1982 tarihli işe giriş bildirgesinin 16.4.1982 tarihinde Kuruma verildiği, davalı işyerinden Kuruma bildirilen çalışmalarının olmadığı, bordroların bulunmadığı, işyeri çalışanı olduğunu beyan eden tanıkların dinlendiği ancak hizmet cetvelleri alınmadığından işyeri çalışanı olup olmadığının tespit edilemediği ve buna göre mahkemece karar altına alınan şekilde çalışmanın kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; öncelikle mahkemece daha önce dinlenen tanıkların hizmet cetvelleri davalı Kurumdan istenerek davalı işyerinde nizalı dönemde çalışmalarının olup olmadığı tespit edilmeli, çalışmalarının olduğunun anlaşılması halinde şimdiki gibi davanın kabulüne karar verilmeli, çalışmalarının tespit edilmediği taktirde, Sosyal güvenlik Kurumu, zabıta, vergi dairesi ve meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu iş yeri çalışanlarının; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek ve gerekirse davacıya verilen sigorta sicil numarasının işe başladığı yıla ait olup olmadığı da davalı Kurumdan sorulmak sureti ile gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2,6,9 ve 79/10 maddeleri gereğince kanıtladıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz edene davalılardan İzmir S. San. Ve Tic. Ltd. Şti.’ne iadesine
18.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.