Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/4967 E. 2014/9177 K. 28.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4967
KARAR NO : 2014/9177
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/10/2012
NUMARASI : 2011/1210-2012/640

Davacı, 27/10/1993-28/12/1998 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalılığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının vergi mükellefi olduğu 27.10.1993-28.12.1998 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasaya tabi zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmişse de varılan sonuç doğru olmamıştır.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının ilk defa 29.8.2008 tarihinde kayda alınan giriş bildirgesi ile vergi kaydına istinaden 20.1.2003 tarihi itibarı ile 1479 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı, 27.10.1993-28.12.1998 tarihleri arasında ve 20.1.2003 tarihinden itibaren devam eden vergi kaydının bulunduğu anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Bağ-Kur Kanununda dava tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa’nın 79/10.maddesine koşut geçmiş günlerin tesbitine olanak sağlayan yasal düzenleme mevcut değildir. Başka bir anlatımla Bağ-Kur Kanununda açık bir hüküm olmadığından geçmiş hizmetlerin tesbitine olanak yoktur. Davacının uyuşmazlık konusu dönemde vergi kaydı bulunmakta ise de 1479 sayılı Yasa’nın Ek 18. maddesindeki koşullar gerçekleşmemiştir. Davacının uyuşmazlık konusu dönemde sigortalı olarak kabul edilmesi mümkün değildir. HGK’nun 03.11.2004 tarihli 2004/10-524 Esas, 2004/581 Karar nolu kararı da bu yöndedir.
Somut olayda davacının 27.10.1993-28.12.1998 tarihleri arası vergi kaydı bulunmakta ise de ilk defa 29.8.2008 tarihinde başvurduğundan bu dönemde 1479 sayılı Kanun kapsamında sigortalı olarak değerlendirilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, 1479 sayılı Yasa’nın Ek 18. maddesindeki koşullar gerçekleşmediğinden davacının 27.10.1993-28.12.1998 tarihleri arası bağkur sigortalı sayılması isteminin reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.