Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/4162 E. 2014/6290 K. 31.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4162
KARAR NO : 2014/6290
KARAR TARİHİ : 31.03.2014

MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2013
NUMARASI : 2013/697-2013/714

Davacı, yurtdışındaki sigortalılık tarihinin Türkiye hizmet başlangıç tarihi olarak tespitiyle borçlanma talebinin 4/1-a kapsamında geçerli olduğuna karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Dava, davacının yurtdışında çalışmaya başladığı 18.01.1982 tarihinin, sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun tespiti ile yurtdışı borçlanmasının 4/1-a kapsamında geçerli olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 27.07.1998-23.05.2000 tarihleri arasında isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalısı olduğu, davacının yurt dışı hizmet cetvelinden 03.05.1980 tarihinden itibaren 31.05.2000 tarihine kadar “Hamilelik/Anne Koruması” ve “Çocuk Yetiştirme” gibi fiili çalışmaya dayanmayan sigortalılığının bulunduğu, 02.06.2000 tarihinden itibaren ise fiili çalışmaya dayalı olarak sigorta kapsamına alındığı, davalı Kurum tarafından davacının yurt dışı borçlanmasının Bağ-Kur sigortalılığı kapsamında değerlendirildiği, Dairemizin 10.04.2013 tarih, 2013/5849E, 7146K sayılı ilamı ile davacının Almanya’da fiili çalışmasının 01.01.1984 tarihinde başladığı anlaşılmakla fiili çalışmasının bulunmadığı 18.01.1982 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulünün hatalı olduğundan bozma kararı verildiği, ancak davacının fiili çalışmasının 02.06.2000 tarihinden itibaren başladığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının yurtdışı borçlanmasının 4/1-b kapsamında değerlendirilmesi gerekmektedir. Mahkemenin bu bakımdan bozma ilamına uyması yerinde olmakla birlikte, davacının fiili çalışması 02.06.2000 tarihinde başladığı halde, bozma ilamında yanlışlıkla fiili çalışmanın başlangıç tarihi 01.01.1984 olarak belirtilmiştir. Davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ve davacı vekilinin karar celsesinde, Kurumun sigorta başlangıç tarihini 18.01.1982 tarihi olarak kabul ettiğine dair beyanları da bulunmaktadır. Her ne kadar bozma ilamında davacının fiili hizmetinin 01.01.1984 tarihinde başladığı beyan edilmiş ve mahkemece bozma ilamına uyularak davacının sigorta başlangıç tarihinin 01.01.1984 tarihi olduğunun kabulüne karar verilmiş ise de, yanlış bozma davacı lehine kazanılmış hak yaratmayacaktır. Bu sebeplerle davacının sigorta başlangıç tarihinin davalı Kurum tarafından 18.01.1982 tarihi olarak kabul edilip edilmediğinin davalı Kurumdan sorulmadan karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Yapılacak iş, davalı Kurumdan davacının sigorta başlangıç tarihinin hangi tarih olarak kabul edildiğini sormak, eğer davalı Kurum, davacının talebi gibi sigorta başlangıç tarihini 18.01.1982 tarihi olarak kabul ediyorsa dava konusuz kalmış olacağından buna göre karar vermek, davalı Kurumun, davacının sigorta başlangıç tarihini 18.01.1982 tarihi kabul etmemesi halinde davacının sigorta başlangıç tarihinin tesbitinde Türkiye’de sigortalılığının başladığı 27/07/1998 tarihinden önceki sürelerin borçlanılması halinde 3201 sayılı Yasa’nın 5/2 maddesine göre işlem yapılabileceğini gözönünde tutarak sonuca gitmekten ibarettir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.