Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/4021 E. 2014/11327 K. 26.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4021
KARAR NO : 2014/11327
KARAR TARİHİ : 26.05.2014

MAHKEMESİ : Ankara 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2013
NUMARASI : 2010/1034-2013/1176

Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici sebeplere ve temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı şirket vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 09.07.2010 tarihindeki iş kazası sonucu vefat eden işçi A. H.T.’un hak sahibi anne, baba ve kardeşinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkeme, davacı anne için 40.525,00TL maddi-15.000,00TL manevi, davacı baba için 15.000,00TL manevi tazminatın davalı şirketten tahsiline karar veriliş, davalı kardeş Didem Tunç’un talep ettiği manevi tazminat bakımından ise olumlu olumsuz herhangi bir karar verilmemiştir.
6100 sayılı H.M.K’nın 297/2 maddesinin “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin ,taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık,şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.” hükmüne göre de mahkemelerin taleplerden her birini karşılama yükümlülüğü düzenlenmiştir.
Bu açıklamadan olarak somut olayda, 11.12.2013 tarihli kararda davacılardan D.T. tarafından talep olunan manevi tazminat istemi bakımından olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırılık teşkil etmektedir.
O halde, davalı şirket vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 26/05/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.