YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/373
KARAR NO : 2014/27759
KARAR TARİHİ : 18.12.2014
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/01/2007-19/09/2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 01.01.2007-19.09.2008 tarihleri arasında davalı işyerinde asgari ücretin üzerinde bir ücretle çalıştırıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş ictihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/8. ve 506 sayılı Kanunun 79/10. maddeleri olan bu tür davalarda çalışma olgusu hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlendikten sonra ücret konusu üzerinde durulmalıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının kamyon şoförü olarak çalıştığının belirtildiği, davacı adına 07.05.2003 tarihli işe giriş bildirgesinin Kuruma verildiği, davacı adına 07.05.2003 – 23.09.2008 tarihleri arası tüm çalışmaların asgari ücret üzerinden Kuruma bildirildiği, 2007 ve 2008 imzalı ücret bordrolarında da maaşın asgari ücret olarak belirtildiği, 2009 yılında davacı tarafından davalı aleyhine işçi alacağı davasının açıldığı, verilen ve kesinleşen kabul kararı ile davacının işçi alacağı miktarının davacının net ücreti olarak belirlenen 800-TL üzerinden hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinin kapasitesi, işin niteliği, davacının kıdemi, benzer işi yapan işçilerin aldığı ücret vs. araştırılmadan, davacı tarafından yazılı belge sunulmadığından davanın kanıtlamadığı gerekçesi ile reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, işverenin yaptığı bildirimler ile çalışan işçilerin niteliklerini de karşılaştırarak, işverenin çalıştırdığı işçilerin kıdem ve pozisyonuna göre gerçek ücreti üzerinden bildirilip bildirilmediği üzerinde durmak, davacının asgari ücret ile çalışması olağan olmayan nitelikli bir işçi olup olmadığını, nitelikli bir işte çalıştırılıp çalıştırılmadığını belirlemek, asgari ücretle çalışmasının olağan olmadığı belirlendiği takdirde, işverenin aynı pozisyondaki işçilere ödediği ücretlerin gerçeğe uygun olup olmadığını değerlendirmek, bu bildirimlerin gerçeğe uygun olduğunun belirlenmesi halinde, bu ücretleri esas almak, aksi takdirde benzer işi yapan işyerlerinden, gerektiğinde ilgili meslek odasından emsal ücret araştırması yaparak, tüm deliller birlikte değerlendirilerek elde edilecek sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.