YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3219
KARAR NO : 2014/7030
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/08/2012
NUMARASI : 2011/277-2012/463

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının haftalık 350,00 TL aldığı maaş üzerinden 08/07/2005-28/11/2008 tarihleri arası sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın hizmet tespiti talebi yönünden reddine, ücret talebi yönünden, kısmen kabulü ile, 16/08/2006-28/11/2008 tarihleri arasındaki dönemlerde 1.783,43 TL brüt ücret oranlanarak karar verilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği, Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş ictihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86/8. ve 506 sayılı Kanunun 79/10. maddeleri olan bu tür davalarda çalışma olgusu hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlendikten sonra ücret konusu üzerinde durulmalıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının kesimci olarak çalıştığı, 12/02/2008 tarihli işe giriş bildirgelerinin internet yoluyla Kuruma verildiği, hizmet döküm cetvelinde 20/09/2005-05/12/2008 tarihleri arasında giriş-çıkış tarihleri dönemi itibariyle çalışmaların tamamının Kuruma bildirildiği, alınan bilirkişi raporunda aynı işyerinde, aynı işi yapan çalışanlar tarafından, davalı aleyhine ikame edilen alacak davalarındaki raporda belirtilen aylık brüt ücret esas alınarak sigorta primine esas ücret belirlenmiş ise de, alacak davaları, kamu düzenini ilgilendiren hizmet tespitine yönelik davalarda kesin delil olmaz. Davalı işverenin gösterdiği bordro tanığı davacının kesintili çalıştığını belirttiği, davacının gösterdiği bordro tanıklarıda davacının kesintili çalıştığını ortaya koyarak ücretin haftalık 350 TL olduğunu beyan ettikleri, Türkiye Deri Kofeksiyoncuları Derneğinin yazısında, deri sektöründe ücretin asgari ücret olduğu, kalifiye elamanlar yönünden asgari ücretin % 10’u kadar fazla, yoğun dönemlerde ise, asgari ücretin % 20-30 oranında fazla olabileceğinin belirtildiği, belirtilen bu ücretin davacı adına Kuruma yapılan bildirimlerle uyumlu olduğu anlaşılmaktadır. Dolayısıyla tüm bu hususlar dikkate alınarak, sigorta primine esas ücret yönündende davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Öte yandan davacı aleyhine tek vekalet ücreti yerine, her bir davalı yönünden ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi de hatalıdır.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ile davalılardan B. Tekstil Deri San. Ve Tic. Ltd. Şti.’ne iadesine, 07/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.