Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/3011 E. 2014/9619 K. 30.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3011
KARAR NO : 2014/9619
KARAR TARİHİ : 30.04.2014

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle olayda davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisinin mevcut olup bu nedenle zarardan birlikte sorumlu olmalarına, iç ilişkilerindeki kusur durumu ileride açılabilecek rücu davasında değerlendirilebileceğinden her iki işverenin de sorumluluğuna karar verilmesinin doğru olmasına göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2) Dava, iş kazasına uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de varılan bu sonuç vekalet ücreti yönünden yerinde değildir.
2013 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10.maddesine göre manevi tazminat davasının kısmen reddi durumunda karşı taraf yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre vekalet ücreti hükmedileceği, 12. maddesine göre ise; asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücretinin, tarifenin 2. kısmının 2. bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücret olduğu belirtilmiştir.
Somut olayda, mahkemece reddedilen manevi tazminat tutarı 500,00 TL olduğundan davalılar yararına 440,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 1.500.00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının vekalet ücretine dair (4.) bendinin “1.500,00-TL” kısmının silinerek yerine “440.00-TL” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan davalılara yükletilmesine, 30/04/2014 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.