Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/3000 E. 2014/9291 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3000
KARAR NO : 2014/9291
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2013
NUMARASI : 2013/149-2013/772

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, temyiz edenin sıfatına, temyizin kapsamına ve temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava 12.06.2008 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu % 55,00 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının sigorta tahsisleri tüm peşin sermaye değeri ile karşılandığından bahisle maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin ise kabulüne ilişkin önceki hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 16.01.2013 gün ve 2012/229615Esasa, 2013/343Karar sayılı kararı ile “manevi tazminatın fazla takdir olunduğu, maddi tazminat hesabının gerçek ücret ile yapılarak, sigorta tahsisleri ilk peşin sermaye değerinin rücu edilebilir bölümünün indirilmesi gerektiğinden” bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, bozmadan sonra yapılan ıslaha değer verilmek suretiyle maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiş ve bu karar süresinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Uyulan bozma ilamı dikkate alındığında manevi tazminatın takdiri isabetlidir. Maddi tazminatta ise bozmadan sonra yapılan ıslaha değer verilmesi isabetsizdir. Gerçekten Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 4.2.1948 gün 1944/10 E. 1948/3 K. Sayılı kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir. Hal böyle olunca da bozmadan sonraki yargılama aşamasında davacı tarafça yapılan ıslah işlemi dikkate alınarak, davacının maddi tazminat istemi hakkında karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın anılan içtihadı birleştirme kararına aykırı biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.