YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2950
KARAR NO : 2014/10771
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

MAHKEMESİ : Ankara 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2013
NUMARASI : 2013/729-2013/1720

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 06/06/1987 olduğunun ve 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a maddesi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığına, biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, Kurum işleminin iptali ile davacının Almanya’da sigortaya girdiği 06.06.1987 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü, 01.02.2013 tarihinden itibaren 506 sayılı Kanun’un Geçici 81.maddesi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti, biriken yaşlılık aylıklarının yasal faizi ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 18.10.1965 doğumlu davacının Almanya’da 06.06.1987 tarihinden itibaren ikamet ettiği ve eylemli çalışmasının 01.03.1992 tarihinde başladığı, 31.10.2012 tarihinde borçlanma talebinde bulunan davacının 5225 günü 5510 sayılı Kanun’un 4/1-(a) bendi kapsamında borçlandığı ve Türkiye’de 11.08.2012-25.08.2012 tarihleri arasında 4/1-(a) bendi kapsamında 15 günlük çalışması ile birlikte toplam 5240 gün priminin bulunduğu, 22.01.2013 tarihli yaşlılık aylığı talebinin Kurumca 5975 gün prim ödemesi ve 54 yaş koşullarının yerine getirilmediği gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, kadın olan davacının yurt dışındaki eylemli çalışması 01.03.1992 tarihinde başlamaktadır. Davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 01.03.1992 olarak kabulü halinde 506 sayılı Kanun’un Geçici 81.maddesine göre yaşlılık aylığına hak kazanabilmesi için 20 yıl sigortalılık süresi, 48 yaş ve 5525 gün prim ödeme koşullarına sahip olması gerekir. Davacının tahsis talep tarihinde 20 yıldan fazla sigortalılık süresi bulunmakta ise de 48 yaşını doldurmadığı gibi 5525 gün prim ödemesi de bulunmamaktadır. Davacının yaşlılık aylığı koşullarına sahip olmaması nedeniyle; “çoğun içinde az da vardır” kuralı gereğince 01.03.1992 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespiti ile yaşlılık aylığı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre, davacının yurt dışından kesin dönüş yapıp yapmadığı sağlıklı bir biçimde araştırılmadan davanın kabulüne karar verilmesi de doğru değildir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.