Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/23978 E. 2015/22081 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23978
KARAR NO : 2015/22081
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

MAHKEMESİ : Antalya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2014
NUMARASI : 2013/151-2014/385

Davacı, 01/04/2003 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine, bağlanacak aylıkların yasal faiziyle birlikte tahsiline, bu talebin kabul görmemesi halinde ödemiş olduğu prim ve gecikme zammının yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

Dava, davacının ticari faaliyetinin devam ettiği ve prim borçlarını ödediği 01.01.1985-31.10.1993 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 01.04.2003 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, kısmen kabulü ile, davacının01.01.1985-31.10.1993 tarihleri arasında Ba-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile dava tarihi olan 15.02.2013 tarihi itibari ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık; davacının vergi kayıtlarındaki hata nede ile bir kısım bağ-kur hizmetinin Kurumca kabu edilmemesinden kaynaklanmaktadır.
Dosyadaki belgelerden, davcının 01.01.1985 tarihinde vergi kaydına istinaden 1479 sayılı Yasa uyarınca sigorta tescilinin yapıldığı,, 01.01.1985-31.12.1985, 18.05.1993-31.10.1993 tarihleri arasında vergi kaydının, 24.01.1985-22.08.2001 tarihleri arasında oda ve esnaf sicil kaydının bulunduğu, 26.08.2003 tarihli dilekçe ile Kuruma yaptığı başvuruda; aylığa hak kazanıp kazanamadığının tarafına bildirilmesini talep ettiği ve Kuruca 2900 gün çalışmasının bulunduğunu 5000 gün çalışması bulunması gerektiğini belirttiği anlaşılmaktadır.
Her ne kadar ilgili vergi dairesince davacının vergide kayıtlı olduğu süreler 01.01.1985-31.12.1985, 18.05.1993-31.10.1993 tarihleri arasında olduğu belirtilmişse de, 18.03.2003 tarihli işi bırakma yoklama fişinde, işi bırakma tarihi bölümünün Haziran 1992 olarak kaydedildiği ve davacı ile birlikte imzalandığı ve Kurum kayıtlarındaki çelişkinin giderilemediği ve davalı Kurumca en son bildirilen süreler doğrultusunda vergi kaydına istinaden davacının 01.01.1985-01.07.1986, 18.05.1993-31.10.1993 tarihleri arasında zorunlu, 01.02.2002-30.03.2003 tarihleri arasında da isteğe bağlı sigortalı kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacının vergide kayıtlı olduğu ve olduğunu iddia ettiği sürelerde işyeri kaydının olup olmadığı, var ise işyerinin nerde faaliyet gösterdiği, işyerine ait elektrik, su, kira kontratı olup olmadığı hususları araştırılmaksızın sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, yukarıda belirtilen hususlarda araştırma yapılarak, davacının ticari faaliyeti hususundaki çelişki giderildikten sonra çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 09.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.