YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23670
KARAR NO : 2014/26862
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/07/2014
NUMARASI : 2014/125-2014/1691

Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine, aylıklarının yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Fransa Sigorta sistemine girdiği tarih olan 01/04/1981 tarihinin Türkiye hizmet başlangıcı olarak tespiti ile tahsis tarihini takip eden ay başı olan 01/01/2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığının faiziyle birlikte ödenmesi gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı A.. S..’in Türkiye sigorta başlangıç tarihinin Fransa sigorta sistemine giriş tarihi olan 01.04.1981 tarihi olduğunun tespitine, davacıya 01.01.2014 tarihinden itibaren 506 sayılı yasanın geçici 81.maddesi uyarınca yaşlılık aylığı bağlanmasına, bağlanacak aylıkların yasal faizi ile birlikte ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 01/04/1981 tarihinde Fransa sigorta sistemine giriş yaptığı ve bu tarihin sigorta başlangıç tarihi olarak kabul edilmesinin doğru olduğu, davacının Türkiye’de 09/07/2013-01/08/2013 tarihleri arasında 24 gün 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında çalışmasının bulunduğu, davacının 26/09/2013 tarihinde başvuru yaparak Fransa’da geçen çalışma sürelerinden 01/04/1981-30/03/1991 tarihleri arasındaki 3600 günlük süreyi 3201 sayılı yasa kapsamında borçlanarak bedelini 18/11/2013 tarihinde Kuruma ödediği, davacının borçlanmasının 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılık olarak kabul edildiği, davacının 12/12/2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, Kurum tarafından davacıya verilen cevapta yurtdışı borçlanmasına göre işe giriş tarihinin 09/07/2003 olarak tespit edildiğinin ve yaşlılık aylığı şartlarının oluşmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Kısmi yaşlılık aylığı bağlanması için gerekli şartlar 506 sayılı Kanun’un geçici 81. maddesinin (C) fıkrasının (a) bendinde; 23.5.2002 tarihinde 15 yıllık sigortalılık süresini kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunanlara istekleri halinde yaşlılık aylığı bağlanacağı şeklinde düzenlenmiş, (b) bendinde ise 23.5.2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlere bu şartları belirli tarih aralıklarında yerine getirdiklerinde yaşlılık aylığı bağlanmasına imkan sağlanmıştır.
Somut olayda, davacı 15 yıl ve 3600 prim gün sayısı şartlarını 23/05/2002 tarihinden önce yerine getirmiş olup bu tarihte 50 yaşını tamamlamadığı için (b) bendindeki şartlara bakmak gerekecektir. Geçici 81. maddenin (C) fıkrasının (b) bendinin (bc) alt bendinde “23/05/2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlerden bu şartları; 24/05/2008 ile 23/05/2011 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 56 yaşını doldurmuş olmaları şartı ile yaşlılık aylığından yararlanabilirler.” düzenlemesi yer almaktadır. Davacı 50 yaşını doldurmuş olma şartını 01/01/2010 tarihinde yerine getirdiğinden 506 sayılı Kanunun Geçici 81. maddesinin (C) fıkrasının (b) bendinin (bc) alt bendine göre davacının tahsis talep tarihinde 56 yaşını doldurmuş olması gerekmektedir. Ancak tahsis talep tarihi olan 12/12/2013 tarihinde davacının yaşının 53 yıl 11 ay 11 gün olduğu anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, 12/12/2013 tarihinde davacının 53 yaşında olmasına rağmen yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.