Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/23604 E. 2014/28392 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23604
KARAR NO : 2014/28392
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2013/1946-2014/1385

Davacı, Türk vatandaşı iken yaptığı hizmetlerini borçlanma hakkı olduğunun tespitine, aksine Kurum işleminin iptaline, Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi ile yaşlılık aylığı alma koşullarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Türk vatandaşı iken yaptığı hizmetlerini borçlanma hakkı olduğunun kabulü ve borçlanma talebinin geçerli olduğunun tespiti ile aksine kurum işleminin iptali ve borçlanmanın 5510 SY’nın 4/1-a maddesi kapsamında yapılması gerektiğinin ve Türkiye sigortalılık başlangıç tarihi ile yaşlılık aylığı alma koşullarının tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulü ile davacının Türk vatandaşlığından çıkmadan önceki vatandaşlıkta geçen 3201 sayılı yasa kapsamındaki süreleri borçlanabileceğinin tespitine, davacının borçlanmasını 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında yapabileceğinin tespitine, davacının Türk Alman Sosyal güvenlik sözleşmesi 29/4 maddesi uyarınca Türkiye sigortalılık başlangıcı tarihinin 19/09/1983 tarihi olduğunun tespitine, davacının sigortalılık başlangıcı 19/09/1983 tarihi olması nedeniyle 25 yıllık sigortalılık süresini 47 yaşını doldurması ve 5150 gün prim ödemesi bulunması halinde yaşlılık aylığı alabileceğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının Türkiye’de 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında 12/03/2013-20/03/2013 tarihleri arasında 3 gün sigortalılığının bulunduğu, Almanya’da 01/09/1981-31/07/2006 tarihleri arasında sigortalı olduğu, davacının 25/03/2013 tarihli talebi ile yurt dışında geçen çalışma sürelerini borçlanma talebinde bulunduğu, Kurum tarafından verilen cevapta başvuru tarihinde Türk vatandaşı olmadığı için talebinin kabul edilmesinin mümkün olmadığının bildirildiği, davacının 19/09/1965 doğumlu olup Türk vatandaşlığından çıkma belgesini teslim aldığı 07/06/1999 tarihinde Türk vatandaşlığını kaybettiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının Türk vatandaşlığından çıkmadan önceki vatandaşlıkta geçen 3201 sayılı yasa kapsamındaki süreleri borçlanabileceğinin, davacının borçlanmasını 5510 sayılı yasanın 4/1-a maddesi kapsamında yapabileceğinin ve davacının Türk Alman Sosyal güvenlik sözleşmesinin 29/4 maddesi uyarınca Türkiye sigortalılık başlangıcı tarihinin 19/09/1983 tarihi olduğunun kabul edilmesi doğru ise de davacının Kuruma yaptığı bir tahsis başvurusu bulunmadığı gibi Kurumun da yaşlılık aylığı bağlanması hususunda henüz çıkarmış olduğu bir ihtilaf bulunmamaktadır. Davacının ilk olarak 3201 sayılı yasa kapsamında yaptığı yurtdışı borçlanmasını tamamlaması gerekmektedir.
Yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, Kurumun yaşlılık aylığı bağlanması hususunda henüz bir ihtilaf çıkarmadığı ve ihtilaf bulunmayan bir konuda dava açmakta davacının hukuki yararının bulunmadığı gözetilerek 6100 sayılı HMK’nın 114/1-(h) bendi gereğince istemin hukuki yarar yokluğundan HMK’nın 115. maddesine göre usulden reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.