Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/23384 E. 2014/25295 K. 25.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23384
KARAR NO : 2014/25295
KARAR TARİHİ : 25.11.2014

MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2010/129-2013/160

Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde 10/02/1999-12/03/2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının davalı işyerlerinde 10.02.1999 – 12.03.2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 06.09.2003 – 12.03.2005 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde 547 gün süre ile günün asgari ücreti ile çalıştığının tesbitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı G.. Ö.. Hal Otobüsleri İşletmecileri Derneği’nin 12.03.2005 tarihinde alınan olağanüstü genel kurul kararı ile feshedildiği, tüm mallarının aynı isimdeki davalı G.. Ö.. Hal Otobüsleri İşletmecileri Tic. San. Aş.’ye devredildiği, davacının derneğin çay ocağını işlettiğini beyan ettiği, davalı dernek tarafından davacı adına düzenlenen işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum’a bildirilen çalışma bulunmadığı, ancak G.. Ö.. Hal Otobüsleri İşletmecileri Tic. San. Aş. tarafından davacı adına 16.08.2005 tarihli işe giriş bildirgesi düzenlendiği ve 16.08.2005 – 15.09.2006 arasında bu şirketten davacının çalışmalarının bildirildiği, davacının talep ettiği dönem içerisinde 01.03.2003 – 05.09.2003 tarihleri arasında dava dışı Ç… İnş… Ltd. Şti.’nden bildirilen çalışmalarının bulunduğu, davalı derneğin 506 sayılı Yasa kapsamında tescilinin bulunmadığı ve dönem bordrolarının olmadığı, şirketin ise 16.08.2005 tarihinde Yasa kapsamına alındığı, davalı derneğin adı ile davacının çaycı olarak personel oduğu yazılı olan, ancak tarih olmayan kimlik kartı mevcut olduğu, davacının davalı işyerinde 15.09.2005 – 12.09.2006 tarihleri arasında geçen çalışmalarına ilişkin haklarını aldığına dair imzaladığı 05.12.2006 tarihli ibraname bulunduğu anlaşılmıştır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda; davalı dernek ile anonim şirket kurucularının aynı kişilerden oluştuğu ve derneğin sonradan anonim şirkette dönüştüğü açık olduğundan, dernekteki çalışmalara yönelik sigorta primlerinden davalı anonim şirketin sorumlu olduğu, çalışmanın geçtiği yerin aynı işyerinin devamı niteliğinde kabul edilmesi gerektiği açıktır. Ne var ki yetersiz tanık beyanları ile sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; daha önce zabıta tarafından komşu işyeri tanığı olarak tespit edilen M.. A..’ı dinlemek, bu tanığa ulaşılamaz veya beyanları yeterli bulunmaz ise davalı işyerine komşu işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş başkaca kişileri ve duraklarda şoförlük yapan kişileri tespit ederek dinlemek, ayrıca daha önce hizmet tespiti davası açarak 01.11.1997 – 12.03.2005 tarihleri arasında hizmet kazanan Ö.. B..’yi de dinleyerek toplanan deliller ışığında varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Öte yandan fesihle tüzel kişiliği sona eren dernek hakkında hüküm kurulması ve dernek yönetici üyelerinin davada taraf ehliyetleri bulunmadığından haklarındaki davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmemesi ve davacının talep ettiği dönem içerisinde 01.03.2003 – 05.09.2003 tarihleri arasında dava dışı Ç.. İnş… Ltd. Şti.’nden bildirilen çalışmalarının bulunduğu göz ardı edilerek sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
25.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.