YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23026
KARAR NO : 2014/24527
KARAR TARİHİ : 20.11.2014
MAHKEMESİ : Konya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2008/344-2013/562
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/11/2004-30/03/2005 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Davacı, davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak 1.11.2004-30.3.2005 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak sürekli olarak çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde 1.11.2004-1.3.2005tarihleri arasında kesintisiz çalıştığının tespitine karar verilmiş ise de, varılan sonuç eksik incelemeye dayalı olduğundan usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten, bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Yasal dayanağı 5510 sayılı Yasanın 86.(506 Sayılı Yasanın 79) maddesi olan bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin, işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin o dönemde gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli ve dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde çalışan işyerinde kayıtlı bordro tanıkları yada komşu ve yakın işyerlerinde çalışan kayıtlı tanıklar olması sağlanarak çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmelidir. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-532, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579, 2004/21-479-578 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda ise, yazılı şekilde tespitine karar verilen çalışmalar yönünden mahkemece inceleme yapılmış ise de; incelemenin yukarıda açıklanan şekilde yapılmadığı ortada olup, dinlenen bir kısım kayıtlara geçmiş tanıkların davacıyı tanımadığı, davalı işverenin oğlu o aynı zamanda nizalı dönemin tamamında çalışmış tanık L.. P.. beyanından davacının part-time çalıştığının idda edildiği ancak bu hususun yeterince araştırılmadığı, dinlenen diğer tanık beyanları ile de, davacının hangi tarihten itibaren ve ne şekilde çalıştığı yolunda açık beyanda bulunmadıkları ve davacının kabul edildiği şekilde çalıştığının somut delillerle ortaya konulamadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, yukarıda açıklandığı şekilde inceleme yapılmakla birlikte özellikle işverence SGK’na verilmiş dönem bordrolarında kayıtlı, davacı ile aynı dönemde birlikte çalışmış başka tanıklar saptanarak, bu tanıkların bilgilerine başvurmak, gerekirse dinlenen diğer tanıkların hizmet cetvelleri alınarak nizalı dönemde davalı işyerinde çalışmalarının olup olmadığı saptanıp yeniden beyanları alınarak davacının çalışmasının part-time nitelikte olup olmadığı hususlarını tespit edip ve tüm deliller toplandıktan sonra delilleri takdir edip, sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.