YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22915
KARAR NO : 2014/25148
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 22. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2014
NUMARASI : 2013/68-2014/22

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, iş kazasında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 64.231,73 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; 04/10/2002 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu davacının %14,30 oranında sürekli iş göremezliğinin bulunduğu, Sosyal Güvenlik Kurumu Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından olayın iş kazası olduğunun tespit edildiği, hükme esas kusur raporunda olayın meydana gelmesinde, davalı işverenin % 85, davacı işçinin % 15 oranında kusurlu olduklarının belirtildiği, 05/06/2009 tarihinde harçlandırılan dava dilekçesi ile 1.000 TL maddi ve 25.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesinin talep edildiği, 03/05/2013 tarihinde harçlandırılan aynı tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebinin 63.213,73 TL arttırılarak, toplam maddi tazminatın 64.213,73 TL’ye çıkarıldığı, ıslahen artırılan 63.213,73 TL’lik miktarla ilgili olarak davalı tarafça 10/06/2013 tarihinde süresinde zamanaşımı def’iinde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Sürekli iş göremezlik nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi amacıyla açılan maddi ve manevi tazminat davalarında; zamanaşımı süresi Borçlar Kanunu’nun 125. maddesi gereğince haksız fiilin meydana geldiği tarihten itibaren 10 yıldır. Davacının ise eldeki davayı 05/06/2009 tarihinde açtığı, 03/05/2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini artırdığı, davalı vekilinin 10/06/2013 tarihinde süresi içinde zamanaşımı def’iinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, ıslah ile artırılan 63.213,73 TL’lik maddi tazminat istemi yönünden zararın doğduğu 04/10/2002 tarihinden itibaren yukarıda sözü geçen maddenin öngördüğü 10 yıllık zaman aşımı süresinin gerçekleştiği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın maddi tazminatın ıslah ile artırılan kısmı bakımından davacının talebinin zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.