Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/22356 E. 2014/27348 K. 15.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22356
KARAR NO : 2014/27348
KARAR TARİHİ : 15.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2013
NUMARASI : 2012/485-2013/452

Davacı, Kurumca düzenlenen ödeme emrinin ve takibin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıya gönderilen ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, yazılı olduğu şekilde istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu uyuşmazlık, 6552 sayılı Kanun kapsamında yapılandırmaya tabi Kurum alacağına ilişkindir.
11.09.2014 tarihinde yürürlüğe giren, 6552 sayılı “İş Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması İle Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanunun 81. maddesi ile” 5510 sayılı Kanuna geçici 60. madde eklenmiştir.
Anılan maddedeki düzenlemede: Bu madde kapsamındaki Kurum alacaklarından genel sağlık sigortası primi haricindeki alacaklar bakımından 31.12.2014, genel sağlık sigortası primi alacakları yönünden ise 30.04.2015 tarihine kadar Kuruma başvuruda bulunularak yapılandırmadan yararlanılma talebinde bulunulması ve yeniden yapılandırılan borcun, bu maddede belirtilen süre ve şekilde ödenmesi hâlinde, bu alacaklara uygulanan gecikme cezası ve gecikme zammı gibi ferî alacakların tamamının tahsilinden vazgeçileceği ve bu madde hükümlerinden yararlanmak isteyen borçluların bu maddelerde belirtilen şartların yanı sıra dava açmamaları, açılmış davalardan vazgeçmeleri ve kanun yollarına başvurmamalarının gerektiği belirtilmiştir.
Dava konusu edilen borcun yapılandırma kapsamında olduğu ortadadır. Hal böyle olunca da davacının 5510 sayılı Yasanın geçici 60. maddenin getirdiği olanaklardan yararlanıp yararlanmadığının belirlenmesi gerektiği açıktır.
Yapılacak iş; karar tarihinden sonra yürürlüğe giren düzenleme gereği, yapılandırma kapsamında bulunan borcun, bu maddede belirtilen süre ve şekilde ödenmesi hâlinde, bu alacaklara uygulanan gecikme cezası ve gecikme zammı gibi ferî alacakların tamamının tahsilinden vazgeçileceği göz önünde tutularak, davacının 5510 sayılı Yasanın geçici 60. maddenin getirdiği olanaklardan yararlanıp yararlanmadığı incelenmek, alacakların yeniden yapılandırma başvuru süresinin bitiş tarihleri ile 5510 sayılı Yasanın Geçici 60. maddenin 9. fıkrasının “Bu madde hükümlerinden yararlanmak isteyen borçluların, bu maddelerde belirtilen şartların yanı sıra dava açmamaları, açılmış davalardan vazgeçmeleri ve kanun yollarına başvurmamaları şarttır.” hükmü de göz önünde tutularak sonucuna göre bir karar verilmekten ibarettir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve 5510 sayılı Yasanın geçici 60. maddesi ile getirilen düzenleme dikkate alınarak, yeniden yargılama yapılmak üzere hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre, tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.