Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/21323 E. 2014/23754 K. 13.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21323
KARAR NO : 2014/23754
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2013
NUMARASI : 2010/797-2013/539

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/11/2000-05/07/2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 1.11.2000 ile 5.7.2010 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde paket hazırlama işçisi olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının ve prim bildirimlerinin eksik yatırılmasından dolayı 1.000,00 TL gerçek maaşı üzerinden prim tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının davalı iş yerinde 1.11.2008 ile 31.12.2008 tarihleri arasında ayda 15 gün esas alınarak ve en son 1.000 TL ücret üzerinden çalıştığının tespitine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işyerinin konfeksiyon mahiyetinde 1.9.1986 tarihinde kanun kapsamına alındığı, davacı adına davalı işyerinden hizmet bildiriminde bulunulmadığı ve davalı işyerine ait 2000-2010 yıllarına dair dönem bordrolarının dosya arasında olduğu anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
1-Hizmet tespiti yönünden açılan davada; dinlenilen bordro tanıklarının beyanlarından davacının çalışmasının sabit olması nedeniyle mahkemece verilen karar doğrudur.
2- Ücret tespiti yönünden açılan davada ise davacı işçi asgari ücretin üzerinde ücretle çalıştığını ileri sürmektedir. Ne var ki dosya kapsamından asgari ücretin üzerinden ücret aldığına dair herhangi bir yazılı belge bulunmamaktadır. Tespiti istenilen sürenin evvelinde ve sonrasında beyyine başlangıç sayılabilecek ödeme belgeleri ve sair bu nitelikte bir belge yoksa Hukuk Muhakemeleri Kanunun m.200 de yazılı sınırları taşan ücret alma iddialarında yazılı delil aranmalı, bu sınırlar altında kalan ücret alma iddialarında ücret miktarları tanıklardan sorulmak sureti ile sonuca gidilmelidir.
Davacının talep ettiği ücret asgari ücret üzerinde kalmakla birlikte, yazılı delil dosyada bulunmadığı gibi, sendikadan yapılan emsal ücret araştırması dosya kapsamında delil olarak değerlendirilerek hükme esas alınması doğru olmamıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum ve davalı işveren vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan B.. Y..’a iadesine
13/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.