YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20684
KARAR NO : 2014/23691
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2010/1066-2013/317
Davacı, Bağ-Kur sigortalılığının 01/04/1998 tarihi itibariyle durması gerektiğinin ve tahakkuk ettirilen prim borçlarının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 1.4.1998 tarihinden itibaren esnaf Bağ-Kur sigortalısı olmadığının ve bu döneme ilişkin prim borcu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Dosya içindeki kayıt ve belgelerden; davacının 17.12.1993 tarihinde başlayan esnaf Bağ-Kur sigorta kaydının, davacının ortağı olduğu G…. Deri San ve Tic. Ltd. Şti. ortaklığından ötürü 3.2.2011 tarihine kadar devam ettiği, davacının şirkete ait hissesini 3.2.2011 tarihinde 3. kişiye noter aracılığı ile devrettiği, 1.2.1993-31.7.1993, 7.4.1998-2007 tarihleri arasında kesintisiz, 2008 yılı 347 gün, 2009 yılı 190 gün, 2010 yılı 240 gün 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmalarının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, çakışan sigortalılıklardan hangisinin geçerli olacağı hususunda toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasanın 24/I-d maddesi ve 5510 sayılı Yasanın 9. maddesidir.
1479 sayılı Yasanın 24. maddesi bu kanuna göre sigortalı sayılanları düzenlemiş olup, 24/I-d maddesi, limited şirket ortaklarının bu kanuna göre sigortalı sayılacağı hükmüne haizdir.
5510 sayılı Yasa’nın 9. maddesi ise sigortalılığın sona ermesi hallerini düzenlemiş olup, anılan maddenin 3. fıkrası “….limited şirket ortaklarından hisselerinin tamamını devreden sigortalıların, hisse devri yapılmasına ortaklar kurulunca karar verildiği tarihten, anonim şirketlerin yönetim kurulu üyesi olan ortaklarının yönetim kurulu üyeliklerinin sona erdiği tarihten, iflas veya tasfiye durumu ile münfesih duruma düşen şirketler için ortağın talep etmesi halinde, mahkeme kararı ile iflasın, tasfiyenin açılmasına, ortaklar kurulu kararı ile tasfiyenin başlamasına veya şirketin münfesih duruma düşmesine karar verildiği, ortakların talepte bulunmaması halinde, mahkemece iflasın kapatılmasına karar verildiği, tasfiyesi sonuçlanan şirketlerinin ortaklarının ise tasfiye kurulu kararının ticaret sicili memurluğunca tescil edildiği tarihten itibaren sona erer ” hükmüne haizdir.
Hal böyle olunca, 5510 sayılı Yasa’nın 9. maddesi uyarınca davacının 17.12.1993-3.2.2011 tarihleri arasında limited şirket ortağı olduğu anlaşılmakla, 1479 sayılı Yasanın 24/I-d maddesi uyarınca da limited şirket ortaklarının kanun gereği zorunlu sigortalı sayılacağı hususları gözardı edilerek, davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.