Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/20168 E. 2014/28450 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20168
KARAR NO : 2014/28450
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2014
NUMARASI : 2012/727-2014/368

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece 18.926,03 TL maddi tazminat ile, 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden, yerel mahkemenin 08/06/2011 tarih ve 2008/598 Esas 2011/434 Karar sayılı kararının, hesaba esas teşkil edecek işçilik ücretinin gerçek ücret olması gerektiği, bu kapsamda mahkemece, davacının yaşı, eğitim durumu, mesleki kıdemi ve yaptığı iş belirtilerek, ilgili meslek odasından olay tarihinde emsal işçinin alabileceği aylık net ücretin sorularak, ilgili meslek kuruluşu tarafından bildirilen ücretler ile davacıya ait sigorta şahsi sicil dosyasındaki imzalı ücret bordrolarındaki ücretler değerlendirilip gerçek ücretin belirlenmesiyle, teftiş raporundaki 2006/1-2-3-4.aylarındaki işçilik ödemelerinin brüt 907,19TL olması da tartışılarak maddi tazminatı yeniden hesaplayıp bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulduğu anlaşılmaktadır.
Yerel mahkeme tarafından bozma ilamına uyulduktan sonra ücret araştırmasının meslek odası yerine, Çorlu Ticaret ve Sanayi Odası’ndan ve bozmadan önceki gibi sendikadan sorularak yapıldığı, mahkemece araştırma yapılan bu yerlerden gelen yazı cevaplarına, bu cevapların kanaat edinmeye elverişli olmadığı, sendikanın yüksek, ticaret odasının ise düşük ücret bildirdiği, bu haliyle bir sonuca ulaşılamadığından dolayı itibar edilmeyip, teftiş raporundaki brüt 907,19 TL işçilik ücretine göre düzenlenen hesap raporuna dayanılarak karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen bozma ilamının gerekleri yerine getirilmeden verilen karar hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; 16/10/2012 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere, sigortalının yaşı, eğitim durumu, mesleki kıdemi ve yaptığı iş belirtilerek, ilgili meslek odasından olay tarihinde emsal işçinin alabileceği aylık net ücretin sorularak, ilgili meslek kuruluşu tarafından bildirilen ücretler ile davacıya ait sigorta şahsi sicil dosyasındaki imzalı ücret bordrolarındaki ücretler değerlendirilip gerçek ücretin belirlenmesiyle, teftiş raporundaki 2006/1-2-3-4.aylarındaki işçilik ödemelerinin brüt 907,19TL olması da tartışılarak maddi tazminatı yeniden hesaplayıp bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 25/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.