YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20062
KARAR NO : 2014/27218
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/02/2014
NUMARASI : 2012/1187-2014/82
Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 13/09/1986 oluduğunun tespitiyle, 01/06/2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının yurt dışındaki sigortalılığı nedeniyle ülkemizdeki sigortalılık başlangıç tarihinin 13.09.1986 olduğunun tespiti ile 01.06.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, sigorta başlangıç tarihine yönelik davanın kısmen kabulüne, ilk sigorta başlangıç tarihinin 27.12.1993 tarihi olduğunun tespitine, aylık bağlanmasına yönelik talebin tefrikine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının 21.01.1988-31.01.1991 tarihleri arasında “Gebelik/Analık Koruması (Schwangerschaft/Mutterschutz)” ve “çocuk yetiştirmeden dolayı zorunlu prim süreleri (Pflichtbeitragszeit für Kindererziehung)” nedeniyle sigorta kapsamına alındığı, 01.03.1965 doğumlu davacının fiili çalışmasının 27.12.1993 tarihinde başladığı anlaşılmaktadır.
10.09.2014 tarihli 6552 sayılı Yasanın 28. ve 29. madde hükümleri ile 3201 sayılı Yasanın 1 ve 5. maddesi değiştirilmiştir. 3201 sayılı Yasaya 6552 sayılı Yasa ile Geçici madde 8 hükümleri eklenmiştir. 11.09.2014 tarihli Mükerrer Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6552 sayılı Kanunun ile 3201 sayılı Kanunda yapılan değişikliklerin ardından davalı Kurum tarafından çıkarılan 29.09.2014 tarih 2014/27 sayılı Genelge’de Almanya yaşlılık sigorta rejimine giriş tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıç tarihi olarak kabul edileceği belirtilmiş olduğundan; davacıya anılan Genelge kapsamında Kuruma başvurması için süre verilerek, uyuşmazlığın devam edip etmediği tespit edilerek, sonucuna göre bir karar verilmelidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,15/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.