YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19061
KARAR NO : 2014/22905
KARAR TARİHİ : 06.11.2014

MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2012/1054-2013/168

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı Kurum’un ve davalı işverenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 10.4.2004-10.7.2004, 1.8.2004-20.9.2005, 1.1.2006-10.10.2006, 19.10.2006-31.12.2006 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 4-a bendi kapsamındaki sigortalılara ilişkin olduğu ancak, geçiş hükümlerini içeren aynı Yasa’nın Geçici 7. maddesi hükmünde “bu Kanun’un yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanun’un geçici 20. maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler.” hükmü ve genel olarak yasaların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesidir. Anılan maddede, yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalıların çalıştıklarını hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacı adına davalı işyerinden 10.7.2004 tarihinde işe başladığına dair bildirgenin Kurum’a verildiği. davacının davalı işverene ait 10.7.2004 ile 31.12.2005 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının Kuruma kısmi ve kesintili olarak bildirildiği, ayrıca 10.10.2006-19.10.2006 tarihleri arasında da dava dışı 1020773 s.s. numaralı işyerinde çalıştığı , dönem bordrolarının celbedilmediği ve mahkemenin tanık beyanları doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verdiği anlaşılmaktadır.
Ancak hizmet cetvelinde kısmi olarak bildirildiği görülen 10.7.2004 ile 30.09.2006 tarihleri arasındaki hizmetlerin giriş-çıkış tarihleri arasındaki eksik bildirimler yönünden, tanıkların beyanları dikkate alınarak bir karar verilirken, dönem bordroları dosya arasına alınarak bordro tanığı olup olmadığı tespit edilip, davalı işyerinin işyeri sicil dosyası dosya arasına alınarak davalı işyerinin kanun kapsamında olup olmadığı araştırılıp karar verilmesi gerekirken, mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Ç.. Turizm Hotecilik A.Ş’ye iadesine
06.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.