YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18875
KARAR NO : 2014/26428
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 20. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2013/668-2014/193
Davacı, emeklilik için gerekli sürenin 28/04/1975 tarihinden itibaren hesaplanıp buna göre hizmet borçlanması yapılabileceğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının Almanya’da rant sigortasına girdiği 18.12.1976 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile davacının Türk Vatandaşlığından çıkmadan önce yurtdışında geçen çalışmalarını 5510 sayılı Kanun’un 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanma hakkı bulunduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden 24.01.1956 doğumlu davacının Almanya’da 18.12.1976-30.09.1977 tarihleri arasında analık ve çocuk yetiştirmeden dolayı zorunlu prim süresi nedeniyle sigorta kapsamına alındığı, 05.09.1977 den itibaren eylemli çalışmasının başladığı,Türkiye’de 5510 sayılı Yasa kapsamında sigortalı hizmeti bulunmadığı, yurt dışı borçlanma talebinin kurumca 5510 sayılı Yasanın 4/b kapsamında kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının borçlanma talep tarihinden önce Türkiye’de 5510 sayılı Kanun’un 4/1-(a) bendi kapsamında sigortalılığı bulunmadığından 3201 sayılı Kanun’un 5.maddesinin 4.fıkrasına göre yurtdışı hizmet borçlanmasına ait sürelerin 5510 sayılı Kanun’un 4/1-(b) bendi kapsamında sigortalılık haline göre geçmiş sayılacağına ilişkin mahkeme tespiti doğrudur. Ancak, dava dilekçesinin ön inceleme tutanağının ve 10.06.2014 tarihli duruşma tutanağının incelenmesinden davacının yurt dışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye’de sigortalılık başlangıç tarihi sayılmasına ilişkin istemi de bulunduğu anlaşıldığından mahkemece davanın tümden reddine karar verilerek davacının sigortalılık başlangıç isteminin de reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Öte yandan 10.09.2014 tarihli 6552 sayılı Yasanın 28. ve 29. madde hükümleri ile 3201 sayılı Yasanın 1 ve 5. maddesinde yapılan düzenleme ile 3201 sayılı Yasaya 6552 sayılı yasa ile eklenen Geçici madde 8 hükümlerinin bozmadan sonra yapılacak yargılamada göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 08/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.