YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18521
KARAR NO : 2014/26683
KARAR TARİHİ : 09.12.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/01/2014
NUMARASI : 2008/590-2014/4

Davacı, murisi, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan G.. A.., D.. A..,T.. Ş…
vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava; 18.01.2007 tarihindeki iş kazasında vefat eden sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir
Mahkemece; davalı G.. A.. hakkında açılan davanın reddine, davalılar T. Metal Sis.San. Ve Tic.Ltd.Şti., C.. T.. ve D.. A.. hakkında açılan davanın kısmen kabulü ile, davacı M.. K.. için 34.423,00 TL maddi tazminatın 990,00 TL’sinin 22.01.2007, 33.433,00 TL’sinin 20.10.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar T. Metal Sis.San. Ve Tic.Ltd.Şti., C.. T.. ve D.. A..’dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacı Ü.. K.. için 2.850,00 TL maddi tazminatın 10,00 TL’sinin 22.01.2007, 2.840,00 TL’sinin 20.10.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar T. Metal Sis.San. Ve Tic.Ltd.Şti., C.. T.. ve D.. A..’dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacılar G.. D.., M.. K.. ve M.. K..’ın maddi tazminat taleplerinin reddine, davacı M.. K.. için 40.000,00 TL, davacı Ü.. K.. için 15.000,00 TL, davacı G.. D.. için 10.000,00 TL, davacı M.. K.. ( oğlu ) için 10.000,00 TL, davacı M.. K.. (oğlu) için 10.000,00 TL manevi tazminatın 20.10.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar T. Metal Sis.San. Ve Tic.Ltd.Şti., C.. T.. ve D.. A..’dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 18.01.2007 tarihinde saat 07:15 sıralarında, hava sisli ve görüş mesafesi az olduğu halde, davalı şirkete ait ve davalı şirketin çalışanı davalı C.. T..’un kullandığı … plakalı kamyonet içerisinde işçi N. K. da olduğu halde Silivri gişeler istikametinden Çerkezköy istikametine seyretmekte iken K. mevkii kuzey yola geldiğinde aynı istikamette seyir halinde bulunan dava dışı Ö. E. yönetimindeki tankere arkadan çarptığı, daha sonra arkadan gelmekte olan davalı D.. A.. yönetimindeki aracın ilk çarpışmanın etkisi ile yola savrulan kamyonete çarptığı ve işçi N. K.’ın yaralandığı, daha sonra da 22.01.2007 tarihinde vefat ettiği, SGK müfettişinin 31.07.2007 tarihli raporu ile 18.01.2007 tarihinde meydana gelen olayın iş kazası olduğunun kabul edildiği, Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nde açılan ceza davasında dosyanın Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi’ne gönderildiği ve 12.08.2009 tarihli raporda; tanker sürücüsünün kusurunun bulunmadığının, davalı D.. A..’nın ilk çarpışmanın etkisi ile yola savrulan kamyonete çarpması olayında önceden tedbir almasının mümkün olmaması nedeni ile kusurunun bulunmadığının, ancak davalı C.. T..’un asli ve tam kusurlu olduğunun bildirildiği, ceza dosyasında kusura ilişkin söz konusu rapor esas alınarak verilen ve iş bu davada davalı olan D.. A.. hakkında verilen beraat kararı ile davalı C.. T.. hakkındaki üç yıl hapis cezasını da içeren kararın Yargıtayca onanarak kesinleştiği, iş bu dosyada ise davalı şirketin % 65, C.. T..’un % 10 ve D.. A..’nın % 25 kusurlu olduğunu bildiren raporun karara esas alındığı anlaşılmıştır.
Somut olayda; ceza yargılaması sırasında alınan 12.08.2009 tarihli kusur raporu ile iş bu davada alınan 01.09.2012 tarihli kusur raporlarında özellikle tarafların kusurunun aidiyeti noktasında aynı olay nedeniyle bilirkişilerce farklı değerlendirmelerinin yapıldığı ortadadır. Oysa ki tazminat davalarında tarafların kusurunun aidiyeti ve dağılımı hiç bir tereddüt kalmayacak şekilde tespit olunmalıdır.
Hal böyle olunca mahkemece yukarıda belirtilen kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeden eksik araştırma ile neticeye varılması usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Yapılacak iş; ceza davasında alınan kusur raporu ile iş bu davada alınan kusur raporu arasındaki çelişkinin giderilmesi noktasında yine işçi sağlığı-iş güvenliği konularında uzman ehil bilirkişi kuruluna konuyu yeniden inceletmek ve tüm delilleri bir arada değerlendirip sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde temyiz eden davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre tarafların sair itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan G.. A..,D.. A.. ve T.. Ş..’ne iadesine
09.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.