YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18230
KARAR NO : 2014/25205
KARAR TARİHİ : 25.11.2014
MAHKEMESİ : Batman İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/03/2014
NUMARASI : 2012/1049-2014/339
Davacı, çalıştığı yıllar itibariyle tam gün çalışma suretiyle aylık bazda 30’ar gün olarak çalıştığının tesbiti ile aksine kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 1989 – 2008 yılları arasında davalı M.. B..’na bağlı Batman ili Halk Eğitim Merkezi’nde usta öğretici sıfatıyla hizmet akdine dayalı olarak sürekli ve tam gün esasıyla çalıştığını belirterek Kuruma eksik bildirilen sigortalı çalışmalarının tespitini istemiştir.
Mahkemece, kısa kararda; “davanın kısmen kabulü ile, davacı
M.. A..’nın davalı M.. B..na bağlı Batman Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü nezdinde davalı kuruma bildirilen hizmetler dışlanmak suretiyle; 01.10,1990-28.06.1991 tarihleri arası 29 gün, 08.11.1993-31.05,1994 tarihleri arası 6 gün, 16.01.1995-31.05.1995 tarihleri arası 6 gün, 14.10.1996-20.05.1997 tarihleri arası 6 gün, 08.12.1997-31.05.1998 tarihleri arası 11 gün, 25.11.1998-25.05.1999 tarihleri arası 6 gün, 27.01.2003-06,06.2003 tarihleri arası 4 gün, 08.01.2007-25.05.2007 tarihleri arası 3 gün olmak üzere toplam 71 gün eksik bildirilen hizmetlerinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” karar verildiği, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise, “davacının M.. B..na bağlı Halk Eğitim Merkezinde Usta Öğretici olarak çalıştığı, Batman Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünün bildirdiği tarihler göz önüne alındığında; 02.10.1989 – 30.06.1990, 01.10.1990 – 28.06.1991, 30.09.1991 – 27.06.1992, 15.10.1992 – 10.04.1993, 08.11.1993 – 31.05.1994, 16.01.1995 – 31.05.1995, 14.10.1996 – 20.05.1997, 08.12.1997 – 31.05.1998, 25.11.1998 – 25.05.1999, 22.01.2001 – 08.06.2001, 27.01.2003 – 06.06.2003, 13.01.2004 – 04.06.2004, 24.01.2005 – 10.06.2005, 28.11.2005 – 18.05.2006, 08.01.2007 – 25.05.2007, 10.11.2007 – 09.05.2008 tarihleri arasında sigortalı olarak gözüken süreler dışlanmak sureti ile ayda 30 gün üzerinden çalıştığının tespitine” karar verildiği, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmektedir.
Hâkimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin kısa kararda, uyulmasına karar verilen 10.10.2012 tarih, 2012/13256 Esas 2012/17093 sayılı bozma ilamına aykırı olarak karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itiraz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.