YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17908
KARAR NO : 2014/20774
KARAR TARİHİ : 23.10.2014

MAHKEMESİ : Edirne İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2013/55-2013/220

Davacı, eşinden ölüm aylığı almaktayken babasından dolayı ölüm aylığı alması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Davacı, 1479 sayılı Yasa kapsamında bulunan eşinden almakta olduğu ölüm aylığının yanısıra ayrıca yine 1479 sayılı Yasa kapsamında olup ölen babasından dolayı da ölüm aylığı alabileceğinin tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmişse de varılan sonuç hatalı olmuştur.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olan eşinin 30.7.1999 tarhinde vefat ettiği, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olan babasının ise 1.7.2012 tarihinde vefat ettiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık; 1479 sayılı Yasa kapsamında ölen eş ve babadan dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Yasanın 46.maddesinin 24/07/2003 tarih 4956 S.K./24. md.ile değiştirilmiş 2.fıkrasında “ Sigortalının kız çocuklarına bağlanan aylıklar, bu Kanun ile diğer sosyal güvenlik kanunları kapsamında çalışmaya başladıkları veya evlendikleri tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden itibaren kesilir. Aylığın kesilmesine yol açan nedenlerin ortadan kalkması halinde, bu Kanunun 45 inci maddesinin ikinci fıkrasının ( c ) bendi hükmü saklı kalmak şartıyla, bu tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden başlanarak yeniden aylık bağlanır. Ancak evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanan kız çocuklarına bu aylıklardan fazla olanı ödenir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; 1479 sayılı Yasanın 46/2.maddesi göz ardı edilerek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ :Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.10.2014 gününde oy birliği ile karar verildi.