Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/17857 E. 2014/21284 K. 27.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17857
KARAR NO : 2014/21284
KARAR TARİHİ : 27.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/11/2013
NUMARASI : 2012/273-2013/1298

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan E. Müh. San. Tic. Ltd. Şti. vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacı vekilinin tüm davalı E. Mühendislik Mümessillik Makine San. Tic.Ltd.Şti. vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 01.09.2002 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu %21 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının karşılanması istemlerine ilişkindir.
Mahkeme, 100.000,00TL maddi, 10.000,00TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
İş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle sigortalının maddi tazminatının hesaplanmasında, gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Öte yandan, gerçek ücretin ise; işçinin kıdemi ve yaptığı işin özelliği ve niteliğine göre işçiye ödenmesi gereken ücret olduğu, işyeri veya sigorta kayıtlarına geçmiş ücret olmadığı Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda ise; davacının vasıflı bir işçi olduğu(çelik konstrüksiyon ve kaynak ustası) tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Vasıflı bir işçinin asgari ücretle veya asgari ücretin biraz üzerindeki ücretle çalışmasının hayatın olağan akışına ve yaşam deneyimlerine uygun düşmeyeceği de açıktır. Bu nedenle Yerel Mahkemece, davacın asgari ücretin üzerinde bir ücret ile çalışacağının kabulü ile olay tarihinde davacının emsali işçilerin ücretinin araştırılmasına gidilmesi isabetlidir. Ancak yalnızca A. İnşaat San. Odasından gelen cevap esas alınarak ve olay tarihindeki asgari ücretin yaklaşık 3,40 katı civarında bir ücretle çalıştığının kabulü doğru değildir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Yapılacak iş, maddi tazminat davası bakımından davacı işçinin, çelik konstrüksiyon ve kaynak ustası olduğu ve bu nitelikteki bir işçinin asgari ücret ile çalışmayacağı kabulüne göre, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile davacının yaptığı işe uygun meslek kuruluşlarından(Kaynakçılar odası, Demir İşçileri Odası vs.) bilinen devrede sigortalının alabileceği ücretleri sormak, yine aynı veya başkaca iş yerlerinde çalışıp emsal işi yapanların ücretlerini daha detaylı araştırmak. Böylelikle işçinin gerçek ücretini tereddütsüz olarak belirleyerek belirlenen bu gerçek ücrete göre işçinin maddi zararını yeniden hesaplatmak ve tüm delilleri bir arada değerlendirerek sonucuna varmaktan ibarettir.
O halde, davalı şirket E. Mühendislik Mümessillik Makina Sa. Tic.Ltd.Şti. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan E.. Ş..’ne iadesine
aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 27/10/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.