YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17615
KARAR NO : 2014/21344
KARAR TARİHİ : 27.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2014
NUMARASI : 2013/937-2014/284

Davacı, 28/08/2000 tarihli Türk vatandaşlığından çıkış zamanına kadar yurtdışında 18 yaşını doldurmasından itibaren çalıştığı ve yurtdışında ikamet ettiği bütün sürelerin borçlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Davacı, dava dilekçesi ile 28.08.2000 tarihli Türk vatandaşlığından çıkış zamanına kadar yurt dışında 18 yaşını doldurmasından itibaren çalıştığı ve yurt dışında ikamet ettiği bütün sigortalılık sürelerinin ve ikamet sürelerinin borçlandırılmasını ,bu borçlanmanın davanın açıldığı tarihteki kur üzerinden yapılmasını talep etmiştir. Davacı vekili 10.06.2014 tarihli celsede davacının 18 yaşını doldurduğu tarihten vatandaşlıktan çıkmasına izin verilen tarihe kadar yurt dışı borçlanması yapabilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının 08.04.1974-04.07.2001 tarihleri arası süreyi 3201 sayılı Yasa kapsamında borçlanabileceğinin tespitine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK ‘nın Taleple Bağlılık İlkesi” başlıklı 26. maddesine göre Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır.; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hakimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.
Somut olayda, davacının usulüne uygun harçlandırılmış ıslah dilekçesi bulunmadığı halde talep aşılarak 04.07.2001 tarihine kadar borçlanabileceğinin tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ayrıca davacının dava tarihindeki kur üzerinden borçlanma istemi hakkında da olumlu olumsuz bir karar verilmelidir.
Öte yandan 10.09.2014 tarihli 6552 sayılı Yasanın 28. ve 29. madde hükümleri ile 3201 sayılı Yasanın 1 ve 5. maddesinde yapılan düzenleme ile 3201 sayılı Yasaya 6552 sayılı yasa ile eklenen Geçici madde 8 hükümlerinin bozmadan sonra yapılacak yargılamada göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.