Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/17344 E. 2014/20927 K. 23.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17344
KARAR NO : 2014/20927
KARAR TARİHİ : 23.10.2014

MAHKEMESİ : Çorlu 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2013/77-2013/222

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum ve T.. Ş… vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum’un ve davalı T.-K. Gıda M. D. T. Ltd. Şti’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 1994/Mart ile 1996 tarihleri arasında T.-K. Ltd. Şti’nde , 1996 ile 1999/Mayıs tarihleri arasında isim değiştiren Kagusuzlar işyerinde çalıştığının, davalılara ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davalı A.K.-G. işleri aleyhine açtığı davanın reddine, davacının davalı T.-K. Ltd. Şti’nde diğer davalı Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilmeksizin 1.3.1994-1.5.1999 tarihleri arasında çalıştırıldığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesi gereğince; yönetmelikle tespit edilen belgeler işveren tarafından verilmeyen sigortalıların çalıştıkları hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde dava açacakları hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, yönetmelikle tespit edilen belgelerin verilmesi durumunda 5 yıllık hakdüşürücü süreden bahsedilemeyeceği açıktır. Yerleşik Yargıtay görüşü; birden ziyade işe giriş bildirgesi verilmesi halinde çıkış yok ise ilk işe giriş bildirgesi ile son işe giriş bildirgesinin verildiği tarihler arasında geçen çalışmaların hak düşürücü süreye uğramayacağı, çıkış varsa hak düşürücü sürenin her kesim çalışma için ayrı ayrı hesaplanacağı, çıkış tarihinden sonra işçinin aynı işyerinde çalışmasını sürdürmesi veya hak düşürücü süre içerisinde tekrar aynı işyerine girerek çalışmasının hak düşürücü sürenin işlemesine engel olmayacağıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı adına 1994-1997 tarihleri arasındaki çalışmalarının davalı işyerinden T.-K. Ltd. Şti’nden Kurum’a verildiği, dava dışı unvanı belli olmayan .. s.s. numaralı işyerinden 1.5.1997 tarihinden itibaren 120 günlük hizmet bildirimi olduğu, dava dışı A. Mutfak unvanlı işyerinden 25.10.1997-31.10.1997 tarihleri arasında Kuruma hizmet bildirildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacının dava dışı ,,s.s. numarası ile 1.5.1997 tarihinden itibaren 120 gün hizmet bildiriminde bulunulduğu ve 25.10.1997-31.10.1997 tarihleri arasındaki çalışmalarının dava dışı işyerinden Kurum’a bildirildiği anlaşıldığından, 1019415 s.s. numaralı ve .. s.s. numaralı işyerlerinin sicil dosyası istenerek, 30.4.1997 tarihinden sonrası tespiti istenen sürelerin hakdüşürücü süreye uğradığı düşünülmeden yazılı şekilde verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum’un ve davalı T.-K. Gıda M. D. T. Ltd. Şti’nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı T.-K. Gıda Tic Ltd Şti.’ne iadesine, 23/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.