Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/16954 E. 2014/20469 K. 20.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16954
KARAR NO : 2014/20469
KARAR TARİHİ : 20.10.2014

MAHKEMESİ : Konya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2008/153-2013/511

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/04/1999-15/06/2005 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Davacı, davalıya ait işyerinde 1.4.1999-15.6.2005 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olayda davacının, davalı işyerindeki çalışmaları 1.4.1999-1.11.2001 ve 1.5.2002-31.5.2005 tarihleri arasında bildirilmiş, 15.6.2005 tarihinden itibaren de dava dışı işyerinden bildirilmeye başlanmıştır.Bu durumda uyuşmazlık konusu süreler 1.11.2001-1.5.2002 ve 31.5.2005-15.6.2005 tarihleri arasıdır.Bordro tanıklarının beyanları alınmış ise de davacının çalışmasına ara verip vermediği, sürekli çalışıp çalışmadığı husularında beyanları yeterli değildir.
Yapılacak iş, davacının çalıştığını iddia ettiği iş yerinden geçen ve Kuruma bildirilmeyen süreler yönünden uyuşmazlık konusu dönemde Kuruma verilmiş dönem bordrolarında çalışmaları görülen daha fazla sayıda tanık beyanlarına başvurmak, beyanı alınan mevcut tanıklarda yeniden çağırılarak ile sonradan çağırılan tanıklarla birlikte tüm tanıklara davacının uyuşmazlık konusu dönemde ara verip vermediği, ilk girişinden itibaren sürekli olarak çalışıp çalışmadığı konularını açıklattırmak beyanları ile yetinilmediği takdirde Kurumdan bilgi alınarak veya Emniyet, muhtarlık yoluyla yaptırılacak araştırma sonucu iş yerine komşu veya yakın işyerlerinden belirlenen çalışanların ve işyeri sahiplerinin beyanlarına başvurmak, davacının uyuzmazlık konusu dönemde kullandığı araç plakaları tespit edilip otogar giriş-çıkış kayıtlarını getirtmek, bu aracı kullanırken tanzim edilen trafik cezası olup olmadığını ilgili yerlerden sormak, tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar vermektir
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik araştırma ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.